شهرباستانی شادیاخ

عکس : جمال زعیمی یزدی شادیاخ ظاهرا از دو واژه "شادی" و "اخ" تشکیل شده که به استناد برخی از فرهنگها به معنی "شادی آفرین" است. در برخی از متون هم از شادیاخ با عنوان های "شادکاخ"، "شاد جهان" و "شادمهر" نام برده شده که به هر حال با شادی قرین بوده . در حال حاضر محوطه باستانی شادیاخ در حدود سه کیلومتری جنوب شرقی شهر فعلی نیشابور و ۱۱۷ کیلومتری شهر مشهد و در مجاورت آرامگاه عطار واقع است. شهر شادیاخ هم در سال ۶49 هجری قمری بر اثر زلزله ای دیگر ویران شد اما مردم ستمدیده نیشابور باز هم خرابیها را دوباره ساختند تا اینکه در سال ۶۶۹ هجری قمری چنان زلزله ای در نیشابور حادث شد که به قول رشید الدین فضل الله "پرندگان از پناه دیوارها محروم شدند". در اثر آن زلزله نیشابور و شادیاخ قابلیت زیستگاهی خود را برای همیشه از دست دادند و باقی و مانده اهالی به اطراف بنای "مویدی" در محل نیشابور کنونی پناه بردند و شادیاخ را برای همیشه رها کردند.