با آشنایی انسان با کشاورزی و گله داری و توسعه آن، کوشش های عمده ای به منظور کنترل فرسایش بادی صورت گرفت و گاه سابقه این تلاش ها آنچنان قدمت می یابد که از مرز تاریخ مدرن و رسمی گذشته و در افسانه ها رنگ می بازد.
صاحب کتاب مسالک و الممالک در بیش از هزار سال قبل به هنگام گفت وگو از ریگ های روان در زرنگ سیستان می نویسد: «و زمین این جایگه شوره است و ریگ و شهری گرمسیر است و درخت خرما دارد و... پیوسته باد سخت وزد و آسیا بر باد ساخته باشند و توده های ریگ را هر یک چند، باد بردارد و از جایی به جای گرداند و اگر ایشان در نقل ریگ حیله ها نسازند، بیم آن بود که شهر بینبارد و چون ریگ به شهر گرد آید مردم جمله بشنوند و گرد بر گرد ریگ دیواری سازند از چوب و خاشاک ، بلند تر از ریگ، ....»
۱۳۹۰ دی ۵, دوشنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
0 نظرات:
ارسال یک نظر