کانون ایرانیان: پلي به سوي شگفتي

۱۳۹۰ مهر ۱۸, دوشنبه

پلي به سوي شگفتي

پل آبي روي آب، پل تاشو، پل خطر و... عجيب ترين و مشهورترين پل هاي دنيا هستند که بازديد کنندگان را مات و مبهوت مي کنند

پل ها گذرگاه هاي زيبايي هستند که روي دره ها، رودخانه ها و حتي اقيانوس ها ساخته مي شوند تا عبور و مرور را آسان کرده و راه را کوتاه تر کنند اما اين پل ها امروزه يکي از عوامل زيباسازي شهرهاي ساحلي و کوهستاني هم به حساب مي آيند. در بين ميليون ها پلي که در سراسر دنيا ساخته شده است مي توان عجيب ترين، منحصربه فرد ترين، بلندترين و طويل ترين پل ها را معرفي کرد. کافي است تصور کنيد که مي توانيد با اتومبيل شخصي خود و بدون نياز به کشتي از يک اقيانوس عبور کنيد يا حتي تا ارتفاع بيش از 300 متر بالا برويد بدون اينکه به هواپيما احتياج داشته باشيد. پل ها تنها راه حل شما هستند تا بتوانيد از هر مسيري عبور کنيد و حتي سريع تر به مقصد برسيد. پل آبي روي آب يکي از پل هاي عجيب دنيا پل مدبورگ است که نه براي عبور انسان ها ساخته شده و نه اتومبيل، بلکه اين پل که مانند يک رودخانه پر آب است، تنها براي عبور قايق و کشتي هاي کوچک ساخته شده است و جالب تر اينکه اين پل آبي روي آب هاي رودخانه البي در آلمان ساخته شده است. اين پل که در اکتبر سال 2003 افتتاح شد، تنها مسيري است که دو کانال البي هاول و ميتلاند را به هم متصل مي کند، در واقع اين پل، ارتباطي ميان آلمان غربي و شرقي است. اين دو کانال در دو طرف رودخانه البي قرار دارند ولي چون در جهت عکس رودخانه هستند، تنها راه ممکن براي اتصال اين دو کانال، ساخت پل آبي مدبورگ بود. پلي به سوي شگفتي اين پل با داشتن 918 متر طول، بلندترين پل آبي دنيا نيز محسوب مي شود، همچنين عرض اين پل آبي يک کيلومتر است تا کشتي ها به راحتي رفت و آمد کنند. طرح اوليه اين پل در سال 1919 پايه ريزي شد و حتي راهي موقت نيز ساخته شد اما اين راه بسيار باريک بود و تنها قايق ها مي توانستند از آن عبور کنند و تحمل کشتي ها را نداشت. در سال 1938 تصميم گرفته شد تا اين پل عريض شده و پايه هاي آن تقويت شود. کار بازسازي تازه آغاز شده بود که وقوع جنگ جهاني دوم باعث به تعويق افتادن آن شد. در اين جنگ، آلمان به دو بخش تقسيم شد و مشکلاتي بين دو دولت براي ساخت اين پل پيش آمد. بالاخره پل آبي در سال 1997 با هزينه اي بيش از 500 ميليون يورو و در عرض شش سال ساخته شد. پلي به سوي شگفتي اين پل تا رود راين ادامه پيدا کرده و به برلين مي رسد. براي ساخت پل آبي از 24 هزار تن استيل و 68 هزار متر مکعب بلوک بتوني استفاده شده است. تا قبل از بازگشايي اين پل نکته اي که توجه مردم را به خود جلب کرده بود، عبور ماهي هاي زيباي رودخانه اي از اين پل بود. اين پل از ميانه راه از قسمت جنوب شرقي و تا 12 کيلومتر بعد از آن يعني شمال شرق داراي يک مسير انحرافي پر پيچ و خم نيز هست. با اينکه اين پل با دقت تمام ساخته و محکم کاري شده است باز هم از ورود کشتي هاي بسيار سنگين به آن جلوگيري مي شود. همچنين قايق هاي کوچک مسافربري نيز در اين راه به جا به جا شدن مسافران کمک مي کنند. پل گردان لندن يکي از عجيب ترين و منحصر به فرد ترين پل هايي که تا به حال در جهان ساخته شده است. پل گردان لندن است که به صورت دوراني جمع شده و هنگام استفاده باز مي شود. اين پل در مرکز شهر لندن و روي رود پادينگتون قرار دارد و به همين نام نيز شناخته مي شود. پل گردان پادينگتون به دست توماس هيترويک، يکي از معروف ترين مهندسان و طراحان انگليسي، طراحي و ساخته شده است. طول اين پل هنگامي که به طور کامل باز مي شود، 12 متر است ولي نکته جالبي که وجود دارد اين است که هنگام جمع شدن به يک دايره تقريباً کوچک تبديل مي شود. به خاطر اينکه معمولاً قايق هاي زيادي در اين رودخانه رفت و آمد مي کنند، اين پل به اين شکل ساخته شد تا هنگامي که قايقي در حال گذر است پل جمع شود. پل گردان پادينگتون داراي هشت اهرم ساخته شده از استيل است. به اين خاطر، اين اهرم ها از جنس استيل هستند تا به خاطر بارندگي هاي فراوان لندن آسيب نبينند. اين اهرم ها کمک مي کنند تا پل به حالت افقي جمع شود. اهرم هاي اين پل از نوع هوشمند است که هم به صورت دستي و هم اتوماتيک کار مي کنند. البته نوع دستي آن فقط براي حالت اضطراري و زماني استفاده مي شود که در سيستم هوشمند پل اختلالي پيش آمده باشد، در غير اين صورت پل با استفاده از حسگرهايي که روي آن نصب شده است، زمان عبور قايق را تشخيص داده و به طور خودکار جمع مي شود و پس از گذر قايق دوباره براي رفت و آمد مردم باز مي شود. مرتفع ترين پل جهان پل ميلو که بر روي رودخانه تارن در جنوب فرانسه ساخته شده است با 343 متر ارتفاع بلندترين پل جهان شناخته شده است . اين پل آن قدر مرتفع است که دکل هاي آن در ميان ابرها قرار گرفته و از پايين به خوبي ديده نمي شود. پل ميلو توسط وير لوژ و نورمن فاستر طراحي و ساخته شد و در دسامبر سال 2004 توسط رئيس جمهور سابق فرانسه، ژاک شيراک افتتاح شد. طول اين پل 2460 متر است که تماماً از فولاد ساخته شده است. ستون هايي که اين پل را نگه داشته اند 32 متر عرض دارند و فاصله ستون ها از هم 340 متر است. در واقع تعداد اين ستون هاي بتوني هفت عدد است که ارتفاع آنها از 77 متر تا 246 متر متغير است. ضخامت اين ستون ها در پايين 24/5 متر بوده و هرچه بالا مي آيند نازک تر شده و در نهايت به 11 متر مي رسند. هر يک از اين ستون ها، دکلي 87 متري با وزن 700 تن را نگه مي دارند. وزن طول جاده پل به تنهايي و بدون احتساب پايه ها 36 هزار تن است. اين پل همچنين بلندترين پل کابلي دنيا نيز هست. به خاطر ايجاد زاويه بهتر براي رانندگان، اين پل با سه درصد شيب از شمال به جنوب و انحنايي 20 کيلومتري ساخته شده است. پروژه ساخت اين پل از 16 اکتبر 2001 آغاز شده و در 16 دسامبر 2004 پس از سه سال تلاش مهندسان و کارگران به اتمام رسيد . هزينه ساخت اين پل تا زمان افتتاح به 394 ميليون يورو رسيد که شرکت فرانسوي ايفاج تمام اين هزينه را پرداخت کرد تا در عوض به ازاي اين هزينه، به مدت 75 سال عوارض عبور اتومبيل ها را دريافت کند. مصالح استفاده شده در ساخت اين پل 127 هزار متر مکعب بتون، 19 هزار تن فولاد براي بدنه و 5 هزار تن فولاد براي کابل ها بود که به گفته سازندگان، اين سازه عمري برابر با 120 سال خواهد داشت. طويل ترين پل جهان پل خليج هانگ ژو طولاني ترين پلي است که تا به حال در دنيا ساخته شده است. اين پل روي اقيانوس و در منطقه ساحلي شرق چين قرار دارد. قبل از ساخت اين پل، پل دونگهاي که آن هم در چين قرار دارد با 32 کيلومتر طول بلندترين پل دريايي جهان بود. تا اينکه پل خليج هانگ ژو در ماه مي سال 2008 افتتاح شد و با داشتن طولي برابر با 35 کيلومتر لقب طولاني ترين پل جهان را به خود اختصاص داد. اين پل براي اتصال دو شهر شانگهاي و نينگبو ساخته شده و مسافت اين دو شهر را از 400 کيلومتر به 280 کيلومتر و زمان اين سفر را از چهار ساعت به دو ساعت و نيم کاهش داده است و در واقع نقش يک راه ميانبر را دارد. پل هانگ ژو آن قدر عظيم بود که 600 متخصص و طراح، بيش از يک دهه تلاش کردند تا بالاخره پل ساخته شد.

اين پل يکي از جاذبه هاي گردشگري چين به حساب مي آيد زيرا مسافراني که به اين کشور سفر مي کنند مي خواهند طولاني ترين پل جهان را از نزديک ببينند. اين پل آن قدر طولاني است که در بين راه استراحتگاه، رستوران و جايگاه سوخت در زميني به مساحت 10 هزار متر مکعب ساخته شده بود اما اين مراکز در 23 مارس 2010 بر اثر آتش سوزي در جايگاه سوخت تخريب شد و تا به حال بازسازي آن آغاز نشده است. براي محکم ساختن زيربناي اين پل، ستون هاي آن تا 50 متر زيرزمين فرو برده شد. براي کار گذاشتن هر يک از اين ستون ها در اين عمق- آن هم زير آب هاي اقيانوس- شش ماه زمان لازم بود و مسأله اي که در ساخت اين ستون ها از همه دشوارتر مي نمود عمق اقيانوس بود که به دليل متغير بودن، ستون هايي با ارتفاع گوناگون لازم داشت. خطرناک ترين پل دو پل فرسوده به نام پل هوساين که در پاکستان و روي رود بوريت ساخته شده لقب خطرناک ترين پل هاي دنيا را به خود اختصاص داده اند.اين دو پل در کنار هم قرار دارند و تنها مسير براي رفتن از دهکده به شهر بزرگ آن طرف رودخانه است. پل قديمي تر به دليل قدمت زياد و فرو ريختن چوب هاي آن در بيشتر مسير و همچنين به خاطر رفت و آمد زياد تحمل وزن چندين نفر را نداشت و بايد همه منتظر مي ماندند تا رهگذران يک نفر يک نفر از آن عبور مي کردند و به همين خاطر تصميم گرفتند تا پلي ديگر در کنار آن بسازند اما اين پل نيز وضعيتي بهتر نداشته و در گذر ايام و استفاده مکرر مردم بيشتر چوب هاي آن فرو ريخته است. اين پل ها از تکه هاي باريک چوب ساخته شده و به جاي نرده، طنابي به عنوان دستگيره در دو طرف آنها قرار دارد که بسيار باريک و پوسيده است و تکيه گاه محکمي به نظر نمي رسد. امروزه پل قديمي به طور کامل و قسمت هاي زيادي از پل ديگر فرو ريخته و بسيار ناامن است. رودخانه بوريت نيز از جمله رودخانه هايي است که عمق بسيار زياد و جريان آبي شديد دارد اما ساکنان منطقه چاره اي جز عبور کردن از اين پل ندارند زيرا محل کار و تحصيل بيشتر اهالي دهکده در شهري است که آن طرف رودخانه قرار دارد و هر روز به اجبار بايد از اين پل خطرناک گذر کنند. امروزه نام اين پل به عنوان خطرناک ترين پل دنيا معرفي شده است. ولي همين که نام خطرناک ترين پل دنيا روي هوساين گذاشته شد، اين پل شهرت جهاني پيدا کرد و حالا بازديد کنندگان زيادي براي تماشا و رد شدن از آن به پاکستان مي روند.

پل فواره اي بانپو پل بانپو يکي ديگر از جالب ترين پل هايي است که در سئول پايتخت کره جنوبي و روي رودخانه هان ساخته شده است. در دو طرف اين پل و در سراسر آن فواره هايي عظيم تعبيه شده است که آب را با فشار بيرون مي ريزند و با نورپردازي زيبا، يکي از قشنگ ترين گذرگاه هاي دنيا را به وجود مي آورند. رنگ چراغ ها و رقص نورهاي نصب شده در بين فواره ها در هر دقيقه تغيير مي کند و در کل 600 رنگ متفاوت و جذاب دارد. تعداد فواره هاي ساخته شده روي بدنه پل 380 عدد است که در هر 1/4 کيلومتر قرار داده شده اند و هر کدام نيز داراي چندين انشعاب در جهات مختلف مي باشند تا آب با پيچ و تاب بيرون بريزد. اين فواره هاي عظيم آنچنان قدرتي در پرتاب آب دارند که نمايي از يک آبشار را براي بيننده تداعي مي کنند. پل بانپو 20 متر بالاتر از سطح آب ساخته شده است. پمپ اصلي نصب شده روي اين پل 190 هزار ليتر آب را در هر دقيقه براي فواره ها رها کرده که از 10 هزار خروجي و از 380 فواره بيرون مي ريزد. اين پل در نهم سپتامبر سال 2008 افتتاح شد. شهردار کره هدف از ساخت اين پل را جذب هر چه بيشتر گردشگر به کره جنوبي اعلام کرد.چانگ استيت طراح پل بانپو گفت:«اجراي نورپردازي مابين فواره ها جزو آخرين طرح هايي بود که به ذهنمان رسيد.» فواره هاي چرخان بانپو نيز هرازگاهي موجي زيبا به آب داده و با هر تغيير رنگ جهت آب نيز تغيير مي کند. اين فواره ها آب را از رود هان تأمين کرده با پمپ بالا کشيده و دوباره پايين مي ريزد. انرژي مورد نياز براي روشنايي اين پل از طريق صفحه هاي خورشيدي گرفته مي شود ولي در روزهايي که آسمان ابري است و خورشيد نمي تابد نيز اين انرژي از طريق برق تأمين مي شود تا پل بانپو هيچ گاه خاموش نماند.