شيخ ابو اسحاق کازروني

شيخ ابو اسحاق ابراهيم پسر شهريار پسر زادان فرخ پسر خورشيد کازروني معروف به (شيخ مرشد) شيخ سلسله کازرونيه از عارفان بزرگ ايران در اواخر قرن چهارم و اوايل قرن پنجم هجري است. ولادت وي در سال 352 هجري در قريه نورد کازرون 123 کيلومتري شيراز اتفاق افتاده است. پدرش دين اسلام داشته و مردي پيشه ور بوده است. چون خانواده او فقير و تهي دست بودند، سحرگاهان پيش از رفتن بکار به درس قرآن ميرفت.

معلمان او در قرآن (ابوتمام) از مردم بصره و ابوعلي محمد بن اسحاق، از مردم شام بودند، در علم باطن به ملازمت شيخ کبير (محمد بن خفيف) درآمده و ظاهرا خرقه ارشاد و اجازه هدايت از دست شيخ ابو علي حسين بن محمد اکار گرفته است. اينکه گفته اند شيخ ابو اسحاق با شيخ اکار به عراق و حجاز مسافرت کرده و از صحبت شيخ اکار فيض و برکت فراوان داشته بايد صحيح باشد. در سال 388 هجري به سفر حج رفت و در آنجا به اين فکر افتاد که معتکف خانه خدا شود، اما از مردم آنجا رنجيده شد و به کازرون برگشت. در کازرون به ساختن مسجد و خانقاه و رباط پرداخت و با مردم آنجا که بيشتر به دين زرتشت بودند، معارضه فراوان کرد تا سرانجام توفيق يافت. چنين مينمايد که کار اين معارضه زرتشتيان با اصحاب شيخ مرشد بجنگ هم کشيده است و اين کوشش شيخ براي اسلام زرتشتيان تنها با قهر نبوده بلکه بيشتر روش رفق و مدارا داشته است. نقل کرده اند، که: يکي از وزرا را با شيخ ارادت تمام بود، هر چند جهد کرد، شيخ از وي چيزي قبول نکردي، پيغام فرستاد که از بهر تو چند بنده آزاد کردم و ثواب آن ترا بخشيدم. شيخ قدس سره جواب فرستاد که: رسالت تو بمن رسانيدند و شکر نيکوئي تو گفتم، ليکن آزاد کردن بندگان مذهب من نيست، بلکه مذهب من بنده گردانيدن آزادگان است به رفق و احسان.

وفات وي در ذي القعده سال 426 هجري در قريه زادگاهش (نورد کازرون) اتفاق افتاده است.