بر اساس اطلاعات کتاب تاریخ خانی تا سال 912 ه ق در شهر لنگرود فقط پلی چوبی موجود بود. از این رو ساخت این پل را می توان به زمان حکام کیایی گیلان منسوب دانست. پل از یک سطح میانی و دو بخش جانبی شیب دار تشکیل شده و طول قسمت اول آن 10/15 متر و دو قسمت جانبی 10 الی 11 متر است. عرض پل در قسمت میانی و بین دو جان پناه 345 تا 350 سانتیمتر و عرض قسمت جان پناه هر یک 45 و ارتفاع آنها 35 سانتیمتر است. عرض گلی پل 430 سانتیمتر است. محل عبور عابر پیاده روی روی پل را در مرمت های اخیر با قلوه سنگ مفروش ساخته اند. پل دارای دو دهانه با طاق جناقی نسبتا کند است.دو فرورفتگی در پیشانی پل و در فاصله بین دو قوس قرار دارد. هر یک از قوس ها در سمت بیرونی دارای یک نوار آجر کاری به عرض 12 سانتیمتر است که حالتی تزئین و برجسته دارند. علاوه بر آن در کناره قوس ها آجرچینی خاصی نیز انجام شده و حاشیه ای به عرض 60 سانتیمتر را به وجود آورده است. پایه میانی قطور پل 4 عرض دارد و دو موج شکن یا سیل برگردان در دو طرف پل برای کاستن از فشار آب در ایام افزایش سطح آب تعبیه شده است. یک دهانه کوچک بین پایه میانی پل و یک طاق نمای جناقی بر بالای آن با عرض 50 سانتیمتر وجود دارد.
0 نظرات:
ارسال یک نظر