شاید به نظر برخی از مردم رفتن به طبیعت نیاز به شرایط و تجهیزات خاص نداشته باشد و مبنای تورهای طبیعت گردی را تورهای شادی بدانند که هیچ ملاحظه و استانداردی در آنها رعایت نمی شود. اما مطابق آئین‌نامه کمیته ملی طبیعت‌گردی، اجرای برنامه‌های گردشگری درطبیعت باید تحت نظر و راهنمایی، راهنمایان گردشگری كه صلاحیت آنان به تأیید سازمان میراث فرهنگی وگردشگری رسیده باشد، صورت بگیرد و شرایط و ضوابط تخصصی و فنی راهنمایان گردشگری مؤسسات طبیعت‌گردی توسط كمیته ملی گردشگری تعیین شود.
درحال حاضر تنها 5 آژانس طبیعت‌گردی به صورت تخصصی به فعالیت می‌پردازند و برخی آژانس‌‌های مسافرتی و آموزشگاه‌های طبیعت گردی بدون مجوز و بدون ضابطه‌ای اقدام به برگزاری تورهای طبیعت‌گردی می‌کنند که به دلیل نسنجیدن شرایط و نداشتن استاندارد لازم خلاف قانون به شمار می‌آید و سفر با آنها می تواند به قیمت جان مسافران تمام شود. بد نیست بدانید که در بیشتر تورهای داخلی، تورگردانان اطلاعات کافی درباره حوادث مسیر و نوع مقابله با آنها ندارند. این وضعیت درباره تورهای طبیعت گردی که پرحادثه تر هستند، بسیار حادتر می شود.
فخرالسادات غنی، مدیر آموزش موسسه طبیعت، آموزش امداد و نجات به راهنمایان طبیعت‌گردی را به دو بخش تقسیم می‌کند و می‌گوید: یک قسمت، استقرار در طبیعت و آموزش مواردی چون جهت‌یابی است بخش دیگر با عنوان کلی امداد و نجات به مواردی چون بریدگی، شکستگی، انواع سوختگی، مارگزیدگی و چگونگی کمک رساندن به کسانی می‌پردازد که دچار حادثه شده‌اند. همچنین به راهنمایان روش ساخت برانکارد و حمل مصدوم را هم آموزش می‌دهیم اما 18 ساعت دوره امداد و نجات، زمان بسیار کوتاهی است و عملا هیچ‌کدام از راهنمایان طبیعت‌گردی نمی‌توانند در مباحث عمیق شوند فقط کلیتی را فرامی‌گیرند و ما تنها می‌توانیم دریچه‌ای بر آنها بگشاییم.
او به نبود ایستگاه‌های امداد منطقه‌ای اشاره و بیان می‌کند: خود من در جنگل ابر دچار سانحه شدم؛ نه پزشکی در درمانگاه خرقان بود و نه پرستاری من تا شاهرود آمدم تا بتوانم انگشتم را بخیه کنم. از سوی دیگر در سال‌های اخیر، کسانی به برگزاری تورهای طبیعت‌گردی می‌پردازند که شناختی از طبیعت ندارند برای مثال، تور تنگه‌واشی، تور اسانی نیست و باید یک راهنمای طبیعت‌گرد با گروه همواه شود اما چند درصد آژانس‌ها چنین استانداردهایی را رعایت می‌کنند؟
غنی، حضور در طبیعت را نیازمند رعایت آدابی خاص می‌داند و می‌گوید: پوشیدن لباس مناسب و همراه داشتن کوله‌ای سبک از ابتدایی‌ترین مواردی است که برای سفر به طبیعت باید مورد توجه قرار گیرد اما همه چیز دچار نقصان است. طبیعت گردی، فرهنگ و آداب خاص خود را می‌طلبد. آدابی که در بیشتر موارد رعایت نمی‌شود.
او با اشاره به مواردی چون گم شدن در کویر یا جنگل می‌گوید: گم شدن، یکی دیگر از مشکلاتی است که ممکن است گریبان‌گیر طبیعت‌گردان شود. راهنمای طبیعت‌گردی باید قبل از برگزاری تور به منطقه مورد نظر بروند و با مخاطرات آن آشنا شوند. به عبارتی باید منطقه را به خوبی بشناسند و بدانند به کجا می‌روند و باید چه مسیری را طی کنند. از سوی دیگر همه راهنماهای طبیعت‌گردی از«جی.پی.اس» استفاده می کنند؛ مگر تورهای ماجراجویانه که تیم امداد در کنارشان هست.
0 نظرات:
ارسال یک نظر