اولين کودکستان در ايران / اولين مدرسه ناشنوايان و نابـينايان

ميرزا جبارعسگرزاده معـروف به " باغـچه بان " که در سال 1299 در تـبـريز به خدمت وزارت فرهـنگ درآمد، در سال 1303 به دستور " فيوضات " رئـيس فرهـنگ وقـت، اولين کودکستان ايراني را در تـبـريز، به نام " باغـچهً اطفال " تاسيس کرد و از هـمان زمان نام فاميل خود را از عسکرزاده به باغـچه بان تـغـيـير داد. با اين منظور که هـمان گونه که معـلمين دبـستان و دبـيرستانها آموزگار و دبـير ناميده مي شوند، مربـيان کودکستانهـا نيز باغـچه بان ناميده شوند. ر

بعـدها در هـمين مدرسه بود که اولين کـلاسها را براي آموزش کودکان کر و لال ايجاد کرد. بـين دانش آموزان اولين کلاس درس باغـچه بان، سه کودک کر و لال نيز بودند، که وجود هـمين سه کودک او را به فکـر ايجاد مدرسهً مخصوصي براي کودکان کر و لال انداخت؛ و بدنـبال اين فکر در سال 1305 هـجري شمسي در باغـچه اطفال، کلاسي براي تعـليم و تربـيت کر و لالهـا تاسيس نمود و سه کودک را يک سال تدريس کرد. ولي در سال 1306 باغـچه اطفال با دسيسه منحل شد.

باغـچه بان در سال 1312 هـجري شمسي به تهـران آمد و نام کودکستان را به کودکستان باغـچه بان تـغـيـير داد. در هـمين سال دبـستان کر و لالها را در تهـران تاسيس و نيز در هـمان سال دستگاهي اخـتراع کرد که کرهـا از طريق دندان و حس استخواني قادر به شـنيدن مي شدند. اين دستگـاه پس از تکميل شدن به نام تـلـفـن گـنـگ در ادارهً ثـبت اختراعات به تاريخ 22 بهـمن ماه 1312 به شمارهً 118 به ثـبـت رسيد.

باغـچه بان در سال 1322 جمعـيت حمايت از کر و لالها را تاسيس کرد.