اولين آيين نامه نظامي ايران

اولين آيين نامه اي که در ارتش ايران تنظيم شده است به همت "بهرام قاجار" فرزند عباس ميرزا به رشته تحرير درآمده است. اين مرد که ظاهرا در عهد "محمد شاه قاجار" براي فراگرفتن فنون جنگ و نظام به فرنگ رفته بود، پس از مراجعت، مامور تدوين آيين نامه نظام مي شود و در عهد "ناصرالدين شاه" به تشويق "اميرکبير" چهار صد جلد از آن در دارالطباعه مبارکه منتشر مي شود و سلاطين و سرهنگان به مشق و تعليم آن مشغول مي شوند. اين کتاب که به نام "نظام ناصري" معروف بود، مشتمل بر ابواب زيرين بود:

باب اول: در اصطلاحات و دسته بندي قوانين و فرمانهاي متعلق به دسته و تعليم سرباز؛

باب دوم: در آداب و قواعد و حرکات و فرامين مشق تفنگ و تيراندازي؛

باب سوم: در آداب و قواعد مشق قراول؛

باب چهارم: در آداب حاضرباش؛

باب پنجم: در حرکت افواج؛

باب ششم: در بيان قواعد بعضي حرکات و فرامين مختصره؛

باب هفتم: در بيان حرکت پنج فوج؛

باب هشتم: در آداب و قواعد کوچيدن و افتادن اردو؛

و خاتمه در قواعد مختصر نظام به طريق اجمال و اختصار.