فکر اعزام محصل به خارجه براي فراگرفتن علوم و فنون جديد در اوايل قرن 19 ميلادي در زمان سلطنت فتحعلي شاه و امپراطوري ناپلئون پيدا شد و بر اثر شکستهاي ايران از روسيه قوت يافت. عباس ميرزا نايب السلطنه در 1226 هـ.ق. چند نفر و چهار سال بعد 5 نفر ديگر براي تحصيلات عالي به اروپا فرستاد. در 1220هـ.ش. به موجب دستخط محمدشاه قاجار، 5 نفر محصل به پاريس اعزام شدند. در سلطنت ناصرالدين شاه نيز عده اي به اروپا اعزام گرديدند (از جمله 42 نفر از فارغ التحصيلان دارالفنون، در 1235هـ.ش.).
در 26 ارديبهشت ماه 1290 هـ.ش. اولين قانون اعزام محصل به خارجه تحت عنوان قانون راجع به اعزام 30 نفر شاگرد به اروپا براي تحصيل به تصويب مجلس شوراي ملي رسيد.
۱۳۹۰ فروردین ۲۹, دوشنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
0 نظرات:
ارسال یک نظر