اولين فيلمبردار در تاريخ سينماي ايران

در سفرنامهً مبارکه مظفرالدين شاه آمده است که شاه روز
يکشنبه 17 تيرماه 1279 به اتاق ميرزا ابراهيم خان عکاسباشي
به تماشاي دستگاه سينموفتوگراف و لا نترن ماژيک رفته و پس
از تماشا به عکاسباشي دستور ابتياع همهً دستگاههاي مربوطه
به آن را داده است. حدود يک ماه بعد از اولين ديدار مظفرالدين
شاه با سينما، در سه شنبه 23 مرداد ماه 1279، در شهر اوستاند
در ساحل دريا در بلژيک، جشن روز عيد گل برگزار مي شود و
ميرزا ابراهيم عکاسباشي مشغول عکس سينموفتوگراف اندازي
از شاه است ... بدين ترتيب باني ورود اولين دوربين فيلمبرداري
و نمايش فيلم، مظفرالدين شاه است و اولين فيلمبردار ايراني
نيز ميرزا ابراهيم خان عکاسباشي محسوب مي شود. شروع
نمايش فيلم از همان روزهاي نخست بازگشت مظفرالدين شاه
لااقل در دربار و بعد رفته رفته نزد بزرگان و اشراف، به هنگام
ميهمانيهاي عروسي و ختنه سوران آغاز شد. نمايش فيلم در هر
دفعه، غالباً دوبار و جداگانه، يکبار براي مردها و يکبار براي
زنها صورت مي گرفت. عکاسباشي ضمن نمايش مرتب فيلم در
دربار و نزد اشراف، گاه و بيگاه نيز به فيلمبرداري مي پرداخت
دوربيني را که ميرزا ابراهيم خان با آن در دربار فيلمبرداري
مي کرد، دوربين مدل گومون بود. اين دوربين را هنري ساوج
لندر جهانگرد انگليسي نيز در بازديد از قصر گلستان در سال
ر 1280 مشاهده کرده است