معرفی 5 شهر تاریخی فراموش شده جهان

به گزارش ایسنا، سایت «هریتیج کی» در گزارشی به معرفی پنج شهر تاریخی در خطر جهان در عراق، کامبوج، پرو، اردن و ترکیه پرداخته که عبارتند از:
1 ــ شهر تاریخی «بابل» در عراق:
شهر تاریخی «بابل» با چندهزار سال قدمت در دهه‌های اخیر، شرایط متفاوتی را تجربه کرده است. در سال‌های نخستین حکومت دیکتاتور عراق، صدام، این شهر به‌شکل کامل مرمت و به یکی از قطب‌های گردشگری عراق تبدیل شد و حتا صدام یکی از کاخ‌های خود را بر فراز تپه‌ای در نزدیکی این شهر بنا کرد.
در سال‌های پس از جنگ نخست خلیج فارس، بازدید از این شهر ممنوع شد و پس از اشغال عراق نیز شهر تاریخی بابل که بخشی از آن به پایگاه نظامیان آمریکایی و لهستانی تبدیل شده بود، به حال خود رها شد و به منبع درآمد قاچاقچیان آثار تاریخی تبدیل شد.
اکنون دولت ایالتی «بابل» حفاظت از این شهر را برعهده گرفته و قرار است، در آینده نزدیک پروژه‌ای بین‌المللی با حضور مرمت‌گرانی از کشورهای مختلف جهان و به ویژه ایتالیا، برای مرمت این شهر تاریخی آغاز و کاخ صدام در نزدیکی این شهر نیز به یک هتل لوکس تبدیل شود.
یکی از باستان‌شناسان مشهور جهان که تاکنون چند کتاب درباره شهر تاریخی بابل نوشته است، بابل را شهری می‌داند که در آن می‌توان آثاری از ستون‌های مرمری تمدن یونان باستان و مجسمه‌های ساخته‌شده از سنگ آهک تمدن مصر باستان را دید.
وی هم‌چنین پروژه‌های مرمت انجام‌شده در این شهر را در دوران حکومت صدام، غیرعلمی دانست و گفت که آجرهای استفاده‌شده در مرمت کاخ بخت‌النصر هیچ شباهتی با آجرهای اصلی این کاخ 2600 ساله ندارند.
شهر تاریخی بابل با قدمتی در حدود 4000 سال در 90 کیلومتری بغداد ـ پایتخت عراق ـ قرار دارد و از آن به‌عنوان محل احداث باغ‌های معلق بابل در بیش از 2000 سال پیش توسط بخت‌النصر یاد می‌شود. از دیگر آثار تاریخی ارزشمند شهر بابل که زمانی یکی از زیباترین شهرهای منطقه بین‌النهرین بوده است، به برج بابل و زیگورات این شهر می‌توان اشاره کرد.
2 ــ شهر تاریخی «آنگکر» در کامبوج:
شهر تاریخی «آنگکر» یکی از مجموعه‌های تاریخی ارزشمند جهان محسوب شده و در سال 1992 به عنوان تنها محوطه تاریخی کامبوج در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید، هر چند کارشناسان بارها شرایط این شهر تاریخی را بحرانی اعلام کرده‌اند.
این شهر تاریخی که از آن به‌عنوان بزرگ‌ترین منطقه شهری تاریخی جهان نام برده می‌شود، بین قرن‌های نهم تا چهاردهم میلادی پایه‌گذاری شده است. «آنگکر» که از آن همواره به‌عنوان یکی از شاهکارهای هنر و معماری یاد می‌شود، با استفاده از سنگ‌های عظیم حجاری‌شده احداث شده است و بعد از گذشت چند قرن از احداث آن، رازهای زیادی درباره نحوه ساخت این شهر کشف‌نشده باقی مانده‌اند.
شهر تاریخی آنگکر از سال‌ها پیش یکی از محوطه‌های تاریخی مورد علاقه باستان‌شناسان جهان، به ویژه باستان‌شناسان استرالیایی بوده است.
کاوش برای کشف قسمت‌های مختلف این شهر از حدود دهه 50 میلادی آغاز شده و در هر فصل از کاوش‌ها نیز بخش‌ جدیدی به این شهر افزوده شده است. طبق عکس‌هایی که توسط ماهواره‌های سازمان ناسا از شهر آنگکر تهیه شده‌اند، این شهر حدود 1200 مایل مربع وسعت دارد، درحالی‌که اکنون فقط حدود 385 مایل مربع از ویرانه‌های این شهر کشف شده است.
3 ــ شهر تاریخی «ماچوپیچو» در پرو:
شهر تاریخی «ماچوپیچو» 24 جولای سال 1911 میلادی توسط باستان‌شناسان دانشگاه ییل آمریکا ـ هیرام بینگهام ـ که فارغ‌التحصیل رشته باستان‌شناسی و رشته علوم سیاسی بود، کشف شد.
البته او در طول زندگی خود، دو کشف دیگر باستان‌شناسی را نیز در آمریکای جنوبی انجام داده است که یکی از آنها کشف پایتخت تاریخی اینکاها ـ ویتکوس ـ و دیگری شهری تاریخی در کوه‌های کوروپوما بود؛ ولی کشفی که نام او را بر سر زبان‌ها انداخت، ماچوپیچو بود. درآورد و تا آخرین لحظه نیز به‌دنبال این دژ تاریخی بود.
در طول سال‌ها، ماچوپیچو یک شهر دژ نظامی، مکانی مذهبی و محل استقرار چند کاخ متعلق امپراطوران اینکاها بوده است. در عین حال، باستان‌شناسان مشهور جهان ماچوپیچو را محلی برای استراحت پادشاه‌های تمدن اینکا دانسته‌اند.
بینگهام آثار تاریخی زیادی در بقایای این شهر تاریخی کشف کرد که بخش اعظم آنها اکنون در موزه دانشگاه ییل نگهداری می‌شوند و مسؤولان این موزه در سال‌های گذشته با وجود پذیریش مالکیت دولت پرو، آنها پس نداده‌اند. البته پس از اولتیماتوم رئیس جمهور پرو آمادگی خود را برای عودت این آثار اعلام کرده‌اند.
شهر ماچوپیچو سال‌ها پیش در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید و سال گذشته نیز به‌عنوان یکی از عجایب هفت‌گانه دنیای مدرن انتخاب شد. با این وجود، تعداد زیادی از باستان‌شناسان جهان بر این باورند که نبود کنترل بر تعداد گردشگران ماچوپیچو، این شهر و اکوسیستم اطراف آن‌را به سمت نابودی پیش می‌برد.
4 ــ شهر تاریخی «پترا» در اردن:
شهر تاریخی «پترا» که متعلق به دوران پیش از تاریخ بوده و در سال 1812 میلادی توسط یک باستان‌شناس سوییسی کشف شد، در هزاران قبل در تقاطع راه‌های اصلی کاروان‌هایی که از دریای سرخ عبور می‌کرده‌اند، قرار داشته است. این راه‌های اصلی، کشورهای عربی مصر و سوریه را به هم متصل می‌کردند.
معبد باستانی پترا یک اثر تاریخی نیمه‌کاره است که در صخره‌ای بزرگ ساخته شده و داخل آن مملو از دالان‌ها و دهلیزهای اسرارآمیز است.
این شهر تاریخی یکی از مشهورترین بناهای جهان محسوب می‌شود و به‌دلیل استفاده از نوع خاصی از معماری با تلفیق معماری سنتی شرقی و معماری یونانی، در سال 1985 میلادی در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.
با انتخاب شهر پترا به‌عنوان یکی از عجایب هفت‌گانه جهان از نگاه مردم دنیای مدرن در چند سال پیش و ساخت یک مجتمع گردشگری در کنار آن، تعداد گردشگران این شهر به‌طور چشمگیری افزایش یافته و این امر وارد ‌شدن صدمه را به شهر تاریخی پترا در پی داشته است.
5 ــ شهر تاریخی «افسوس» در ترکیه:
قدمت شهر تاریخی افسوس به 6000 سال پیش از میلاد مسیح (ع) می‌رسد و تا به‌حال بناهای تاریخی و اشیای باستانی فراوانی از دوره‌های مختلف حیات انسان از جمله دوره نوسنگی در آن کشف شده‌اند. اکنون 14 پروژه کاوش در بقایای شهر تاریخی افسوس در جریان‌اند.
تاکنون بقایای بناهای تاریخی زیادی در ویرانه‌های شهر تاریخی افسوس کشف شده‌اند. با این وجود، باستان‌شناسان بر این باورند که هنوز بین 85 تا 90 درصد آثار تاریخی این شهر کشف‌نشده باقی مانده‌اند.
شهر تاریخی افسوس یکی از منابع اصلی درآمد صنعت گردشگری ترکیه محسوب می‌شود و سالانه هزاران گردشگر از آن دیدن می‌کنند. وزارت گردشگری ترکیه قصد دارد، با ایجاد یک خط قطار ویژه این شهر تاریخی، دسترسی مردم تمام نقاط ترکیه را به این شهر تاریخی تسهیل کند.
کاوش باستان‌شناسی در شهر تاریخی افسوس در استان «ازمیر» ترکیه از 138 سال پیش آغاز شده است و تا به امروز ادامه دارد.