خاستگاه مردم پارتي كمابيش مبهم و تيره است. استرابو (11/515) گزارش مي‌دهد كه نخستين ارشك (پارتي: Arshak، يوناني: Arsaces) مردي سكايي از قبيله‌ي نيمه بيابان‌گرد پرني/ Parni، بخشي از مردم Dahi، كه بيابان‌گرداني بودند كه در امتداد رود جيحون يا تجند زندگي مي‌كردند، بود كه به پارت حمله كرد و آن را فتح نمود. استرابو به گفته‌ي كساني نيز اشاره مي‌كند كه مدعي‌اند ارشك فردي بلخي بود كه پس از شورشي ناكام از دست ديودوتوس/ Diodotus ، حاكم بلخ، گريخت. ژوستين (61/1) نيز با روايت سكايي بودن ارشك هم‌داستان است. تحليل ريچارد فراي () آن است كه ما مي‌توانيم خاستگاه پرني اشكانيان را باور داشته باشيم، اما محتمل‌تر است كه ارشك و مردم وي با مهاجرت به پارت درآمده باشند، تا آن كه با هجوم و حمله. اين مردم مهاجر تا پيش از اين كه اندكي قبل از 250 پ.م. به سوي جنوب، به داخل ايالت پارسي پرثوه/ Parthava (پارت) حركت كنند، با نام "پارتي" شناخته نمي‌شدند. اشارات منابع هخامنشي و يوناني نخستين به "پارتيان"، به اهالي پيشين پرثوه راجع است و نه به پارتي‌هاي اشكاني.
پارتي‌ها با دل‌گرمي يافتن از كام‌يابي ديودوتوس در شورش عليه سلوكيان، در 247 پ.م. عليه آندراگوراس/ Andragoras، ساتراپ منصوب آنتيوخوس (دوم) تئوس (247-261 پ.م.) در پارت، به پا خاستند. اين تاريخ را يك لوحه‌ي دو تاريخه، كه جرج اسميت كشف نمود، ثابت مي‌كند (Assyrian Discoveries, London, 1875). شورش پارتي‌ها را برادران ارشك و تيرداد رهبري مي‌كردند. سرانجام ارشك شاه پارت شد و نام وي جهت تجليل، مورد استفاده‌ي همه‌ي شاهان بعدي پارتي قرار گرفت.
در طي سده‌ي دوم پ.م.، پارتيان توانستند فرمان‌روايي خود را به بلخ، بابل، شوش، و ماد گسترش دادند. در زمان مهرداد دوم (88-123 پ.م.) فتوح پارتي از ارمنستان تا هند امتداد داشت. پس از پيروزي‌هاي مهرداد دوم، پارتيان ادعاي ميراث بردن از يونانيان و هخامنشيان را آغاز كردند. آنان به زباني همانند با زبان هخامنشيان سخن مي‌گفتند و از خط پهلوي استفا
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
in mardom ra che shode... ?