این مجموعه به نوعی دولتخانه صفوی ها بود که در دو طبقه ساخته شده بود. طبقه دوم جایگاه نقاره زنان بود و طبقه اول جایگاه دولتی ها. این بنا اولین بار در دوره شاه طهماسب ساخته شد و در زمان شاه عباس اول به صورتی که امروز می بینید تغییر شکل پیدا کرد؛ بنایی با 7 در که هر کدام از آنها نام مخصوصی داشته اند اما این روزها از این 7در تنها یک در باقی مانده که آن هم عالی قاپو نام دارد.
عالی قاپویی در قزوین
اگر گذارتان به این مجموعه تاریخی بیفتد، می بینید که این بنا در گاه بلندی دارد و به خیابان شهدای قزوین مشرف است. این در به هشتی بزرگی متصل می شود و در داخل آن دو اتاق وجود دارد که جایگاه دربانان بوده است. راهروی طبقه دوم بنا هم از همین اتاق‌ها می‌گذشته است. سر در عالی قاپو که 17 متر ارتفاع دارد با ترکیبی از کاشی و گچ پوشیده شده و یکی از پنجره‌های آن به خیابان شهدا و دیگری به حیاط شهربانی کنونی باز می‌شود.
عالی قاپویی در قزوین
سر در عالی قاپو با یک کتیبه به خط ثلث، یک پنجره مشبک و چند گوشوار بلند در طرفینش به ساختمان‌های همجوار پیوند داده می شود. این سردر، ورودی اصلی به دولت خانه دوران صفویه بود.
در سمت غرب سردر عالی قاپو 3 اتاق طولانی پهلوی هم واقع شده که احتمالا جایگاه نگهبانان و محافظان بوده است. یکی از این اتاق‌ها در دوره قاجار به قرائت خانه و دیگری به چای خانه تبدیل شد.
عالی قاپویی در قزوین
در طرف شرقی این سردر هم که پیش از مشروطیت رختشویخانه بود، مدرسه‌ای به نام امید در سال 1320 هجری قمری احداث شد.
سردر عالی قاپو قبل از انقلاب، جایگاه شهربانی و سپس در اختیار نیروی انتظامی بود اما این روزها سازمان میراث فرهنگی آن را در اختیار قرار گرفته و در حال مرمت آن است.
0 نظرات:
ارسال یک نظر