بخـتياريها يکي از ايلات پـر جـمعـيت ايران بوده اند که در طي زمانهاي مختـلف ميزان جـمعـيت آنها ثـبت گـرديده است. از آنجائيکه نيروي انساني هـمواره (بخصوص در گـذشته) يکي از ارکان قـدرت محـسوب مي شده است، به هـمين خاطر قـدرت آنها قابل توجه بوده است. به عـلاوه از نظر نظامي نيز بختياريها داراي توانايي هاي ويژه اي بوده اند. " لايارد " در اين باره مي گويد:
"من بارها در قرارگـاه محـمد تـقي خان شاهـد و ناظر مراسم شعـر خواني بودم و مـتوجه شدم که خواندن اشعـار و سروده هاي رزمي چه تاثـير عـميقي بر روي مردم کوه نشين بخـتياري به جاي مي گـذارد و آنان در چـنين مواقـعي حاضر بودند خود را به آب و آتـش بزنند و با دشمن مهـاجم در هـر جا و هـر موقع به جـنگ و ستيز بـپـردازند ".
لايارد هـمچـنين از شهامت هاي زايدالوصف بخـتياريها در هـنگامه خطر و دشواري، بارهـا سخن گـفته است. هـمچـنين کرزن نيز از صفات ويژه نظامي بخـتياريها ياد کـرده است. حـقيـقت امر اين است که کوهـهاي زمخـت و ناهـموار بـخـتياري، از آنهـا نظاميان خارق العـاده اي ساخـته است و هـنگـامي که تعـصب قـبـيله اي آنها با توان رزميشان آميخته گـردد، معـني جنگـاوري روشن ميشود. شايد بي ربط نباشد اگـر بگـوئيم درگـيريهاي شديد داخـلي آنها، گـاهـي با سرريز توان جنگـيشان شدت مي يابد. هـمين قـدرت و توان جنگـي آنها بود که فرستاده ويـژه ناصرالدين شاه به خوزستان را به وحـشت انداخت، به طوري که در گـزارش خود نوشت:
"جـمعـيت بخـتياري، هـفت لنگ و چهـار لنگ پـنجاه هـزار خانوار مي شوند.... اگـر چـه خودشان زياده از سي هـزار قرار ندارند، از آن جـمله يکـصد هـزار تـفـنگـچي رشيد بـيرون مي آيد و اقـلا بـيست و پـنج الي سي هـزار سوار ".
با تامل در نـقش آنان در انقـلاب مشروطـيت، هـمين استـعداد نظامي آنها است که روشنـفکران را بر آن مي دارد تا سردار اسعـد را ترغـيب به حـرکت دادن نـيروي ايل بخـتياري به سمت تـهـران نمايد.
0 نظرات:
ارسال یک نظر