اولين کارخانه سيگار سازي

سیگار برای اولین بار با نام "پاپیروس" از طریق روسیه تزاری وارد ایران شد و تا مدتها با استقبال مردم روبرو نبود ولی سرانجام ترفندهای استعمارگران و پولسازان، سد فرهنگی مخالفت با سیگار را درهم شکست و کم کم عده ای غلیان و چپق را کنار گذاشته و به سیگار رو آوردند. و عده ای هم از ابتدا شروع به سیگار کشیدن کردند و کشت توتون و تنباکو که به علت دریافت مالیات قابل توجه، مورد مخالفت دولت نبود در قسمتهای مختلف کشور رواج یافت و کارخانه ها و کارگاههای توتون سایی و توتون بری و سیگار پیچی دستی و .... توسط بخش خصوصی دایر و با مارکها و انواع مختلف دسته بندی، و به بازار عرضه می شد. تا سرانجام در سال 1294 ه. ش. مجلس شورای ملی، نخستین قانون مربوط به انحصار دخانیات را تصویب نمود و با اصلاحات سالهای 1302 و 1307 حق وارد کردن، صادر کردن، خریدن، فروختن، ساختن، نگاهداری و حمل و نقل مواد دخانی و انواع کاغذ سیگار و متفرعات آن در سراسر کشور به دولت واگذار شد و وظایفی برای توتون کاران مقرر گردید. سپس با قانون سال 1310 انحصار دخانیات، گسترش و مؤسسه انحصاری دولتی دخانیات تأسیس شد.

خرید دستگاههای مربوط به دخانیات از جمله حقوق دیگری بود که بر عهده مؤسسه انحصار دخانیات محول گردید و صدور مواد دخانی، از پرداخت حقوق گمرکی معاف شد و قاچاق آن مشمول قانون 1310 شناخته شد. همچنین خرید و فروش و ورود سیگار در انحصار مؤسسه قرار گرفت. وزارت مالیه از 1311 مأمور اجرای این قوانین شد و طی سالهای 1313، خرید توتون سیگار و 1314 خرید توتون چپق و تنباکو و نظارت بر سایر مراحل انتخاب محل، نوع کشت، داشت، برداشت و رسید گی به وضعیت و تولید مواد دخانی توسط دولت عملی گردید و اولین کارخانه سیگار سازی در 5 مهر ماه 1316 در زمینی به مساحت 10 هکتار در جاده قزوین شروع به کار کرد. سیگارتهای اشنو، فومن، گرگان، افسر، تاج، اردیبهشت و نیز انواع سیگار برگ و جیگاره و انواع تنباکو، توتون چپق و انفیه و توتون پیپ با حمایت دولت وارد بازار گردید .