تاریخ انارک، که مردم محلی به آن «نارسینه» به معنی انارستان می گویند، به دوره ساسانیان برمی گردد؛ زمانی که شهر توریستی امروز، واحه‌ای بر سر راه معادن سرب و نقره نخلک بود و وقتی در سال های بعد این معادن متروک ماندند، به دلیل قرار گرفتن در مسیر ارتباطی جنوب و مرکز ایران اهمیت پیدا کرد.
اصفهان
اما بنای اولین خشت انارک را به زمان شاه عباس نسبت می دهند و تنها سند معتبر راجع به ساخت و سازهای انارک، نامه میرزا تقی خان امیرکبیر مبنی بر پرداخت وجهی برای ساخت قلعه‌ای به منظور تأمین امنیت محل از دستبرد راهزنان خطاب به کدخدایان انارک است.
اصفهان
اگر گذارتان به انارک بیفتد، می توانید بقایای برج و بارو، در و دروازه، کوچه و پس‌کوچه‌های باریک و پرپیچ و خم این شهر را ببینید که نشان دهنده موقعیت امنیتی انارک در گذشته است. کاروانسرا، مسجد جامع، حمام، حسینیه و خانه‌های مسکونی از جمله بناهای تاریخی این شهر هستند که می توانید ردپای معماری سنتی ایران را در آنها ببینید.
اصفهان
انارکی ها با زبانی صحبت می کنند که ممکن است برای شما نا آشنا باشد. این گویش مربوط به زبان‌های ایران مرکزی است و از زبان زرتشتی اوستایی گرفته شده است. سوابق فرهنگی انارک نشان می دهد که مردم این شهر در گذشته زرتشتی بوده اند و وجود چند آتشگاه در گوشه و کنار این شهر هم شاهد این ادعا است. با این حال انارکی ها هم مثل مردم تمام کشور بعد از ورود اسلام به ایران مسلمان شده اند و حالا بیشتر مردم این منطقه شیعه دوازده امامی هستند.
اصفهان
برای سفر به انارک باید 400 کیلومتر از تهران دور شوید و به 225 كیلومتری اصفهان سفر کنید تا شهری را ببینید که هنوز خانه های سنگی و کاهگلی با بادگیرهای قدیمی در کوچه هایش به چشم می خورند.
اصفهان
حیاط خانه‌های اصیل انارک معمولا آجرفرش و سنگفرش است و اتاق‌ها تاقچه و رف‌های متعدد دارند. با توجه به صخره‌ای بودن منطقه، زیرزمین به ندرت در آن دیده می‌شود اما در عوض بیشتر خانه‌ها بادگیر دارند و پشت‌بام‌ها مثل بقیه مناطق كویری کشور با چند لایه كاهگل پوشش داده شده‌اند تا مانع از انتقال دمای خانه به بیرون شوند.
0 نظرات:
ارسال یک نظر