«هنگامی که اهریمن به آفرینش تاخت زاد ورود جهیِ دیوِ بد دین را به همراهی و انبازی خویش داشت،همچنان که مردی زنی روسپی(جهی)را به همسری داشته باشد؛چه به راستی روسپی(جهی) یک دیو است و اهریمن جهیِ دیو را که سر همه تبار جهی هاست ، به سرکردگی جهی دیوانبر گماشت،زیرا او بزرگترین دشمن مرد پرهیزگار است . وجهی آن دیو بد زاد ، خود را با مرد پرهیزگار جفت کرد برای اینکه همه مادگان را آلوده سازد ؟؟خود را با او جفت کرد،برای اینکه همه مادگان را آلوده سازد خود را با او جفت کرد،تا مادگان به سبب آلوده شدن بتوانند نران را نیز آلوده کنند،و نران از خویشکاریِ خودبمانند.» ازاین بند و بند های دیگر روشن است که زرتشتیان و یا گروهی از آنها؟!زنان را بزرگ نمی داشتند (هرچنددرجاهای مقام زن خانه دارستوده شده)و زادن مردان نه زنان رکن اصلی در شکست دادن اهریمن به شمار می آمده است. هرمز به روشنی می گوید:« ترا که نوعِ پتیاره ات1 از جهی دیو است،آفریدم:ترا نزدیک...شیرین تر است؛مرا از تو یاری است زیرا مرد از تو زاده شود؛اماتو مایه آزار من که هرمزدم هستی،و من اگر چیزدیگر می یافتم که مرد را از او کنم ، هرگز تو را نمی آفریدم که نژاد پتیاره تو از جهی است » پس روشن است که جهی نخستین زن است همانگونه که کیومرث نخستین انسان یا مرد،چنین به نظر می رسد که جهی را هرمزد آفریداما او به نزد اهریمن گریخت و همسر و جفت او شد. بوسه اهریمن سبب دشتان شدن(پرییود)او شد که در نزد زرتشتیان بالاترین درجه ممکن ناپاکی و پلشتی است. به این ترتیب ،مرد به وسیله زن آلودگی یافت و زن گرچه آفریده اورمزد می باشد اما به فساد اهریمن تن در می دهد و مرد و همه زاد و رود او آلوده می شود
منبع : آرسی زنر تعالیم مغان
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
0 نظرات:
ارسال یک نظر