سیستان سرزمین افسانه های تاریخ کهن ایران ، سرزمین وسیع و حاصلخیزی است که در جنوب شرقی ایران واقع شده است . از روزی که مردم ایران و از جمله سیستان ، اسلام را پذیرفتند و مرید خاندان رسالت و ولایت شدند ، اکثر نقاط این سرزمین پر از قدمگاه ها و زیارتگاه های این بزرگواران شده است .
تاریخ سیستان پر است از وقایع تلخ همچون بیماری ها ، سیل و خشکسالی که گاهی جمعیت آن را تا یک سوم کاهش می داد . آنگاه مردم به اولیا و اوصیا متوصل می شدند ، آنان را به درگاه خداوند واسطه قرار می دادند . از روزگاران گذشته در سیستان رسم شده بود هر کسی در گوشه و کنار خواب یکی از اولیا را می دید ، همانجا را نشان می کرد و به عنوان آن حضرت بنا می ساخت و به زیارتگاه مبدل می شد ، در کنار این مکان ها چند درخت گز نیز می کاشتند که دیر یا زود درخت تنومندی می شد و چه بسیار پارچه های رنگارنگ که به نیت نذر و تبرک بر شاخه های آنها بسته می شد . بعضی نیز از کوه خواجه سنگ های نسبتا بزرگ را به زیارتگاه می آوردند و گاو گوسفند و … به عنوان قربانی بر این سنگ ها ذبح می شد . اما در گوشه ای از این سرزمین زیارتگاهی واقع شده است که شاید اگر آن را از متفاوت ترین زیارتگاه های سیستان نام گذاریم چندان بیراه نرفته ایم . زیارتگاهی که ورود آقایان به آنجا ممنوع است و مزار " بی بی دوست " نام دارد . این مزار در شرق شهر زابل و در دشتی گرم و خشک بر روی تپه های باستانی قرار گرفته و بنا به عقیده عده ای متعلق به عصر اشکانیان است . گفته شده این مزار متعلق به خواهر سید اقبال است که مزارش در سیستان قدیم و افغانستان فعلی واقع شده است و به گفته مولف رساله چهل مجلس ، سید اقبال از شاگردان شیخ احمد جامی شاعر معروف ایرانی است . عده ای او را از نوادگان دختر امام حسین می دانند و عامه مردم نیز چنین اعتقاد دارند ؛
در روزگاران گذشته سیده ای با برادر خود سرگرم شبانی بوده که مردی قصد آزار او را می کند ، دختر می گریزد تا به جایگاه کنونی زیارتگاه می رسد و از فرط خستگی از رفتن باز می ماند و در این هنگام دعا می کند که ای زمین مرا دریاب و زمین نیز به خاطر پاکی و صداقت او دهان می گشاید و او درون خاک ناپدید می شود ، در حالی که گوشه ای از چادر او بیرون می ماند . از آن زمان به بعد جایگاه فرو رفتن او در زمین به زیارتگاه تبدیل می شود و پاکی و نجابت آن دختر سیده زبانزد همگان می شود .
هم اکنون روی مقبره با پارچه سبز رنگ پوشیده شده و عده ای نیز به قصد نذر و تبرک آن را می برند و در صورت اجابت درخواست شان به جای آن شال سبز رنگ دیگری پهن می کنند .
یک درخت کهنسال گز در کنار مقبره چنان ریشه دارد که گویی مقبره را در بر گرفته است و مردم برای این درخت نیز احترام بسیاری قائل هستند و کسی اجازه ندارد به این درخت آسیب برساند و یا شاخه ای از آن را جدا کند و معتقدند اگر فردی چنین کاری انجام دهد ، حتما به او ضرر و زیان خواهد رسید و سزای بی احترامی خود را خواهد دید . بنا به اعتقادات موجود ، مردان حق ورود به محوطه مقبره را ندارند و این در حالی است که مردان نیز به این زیارتگاه اعتقاد زیادی دارند و حاجت های خود را از سوی زنان به " بی بی دوست " می رسانند . عروس و داماد های منطقه نیز به رسم موجود ، روز سوم پس از ازدواج ، برای دعا و درخواست خوشبختی در زندگی به زیارت این مکان می روند و چنانچه نذری به گردن داشته باشند ادا می کنند و برای تداوم خوشبختی در زندگی در نزدیکی مقبره شمع روشن می کنند که تقریبا همیشه شمع های بسیاری در بی بی دوست در حال سوختن است .
آرامگاه بی بی دوست در بین مردم سیستان و بلوچستان و استان خراسان جنوبی و نیز عده ای از مردم افغانستان ، دارای اهمیت خاصی است و معتقدان زیادی دارد .
آرامگاه بی بی دوست در بین مردم استان و استان مجاور ( خراسان ) و نیز عده ای از مردم افغانستان ، دارای اهمیت خاصی است و معتقدان زیادی دارد . بیماران بسیاری نیز با مراجعه به این زیارتگاه شفا یافته اند ، بویژه بیماران لاعلاج که از درمان نزد پزشکان ناامید شده اند ، آخرین امید های خود را در این مکان ها جستجو می کنند و هنگامی که شفا می یابند ، از مراجعان دائمی این زیارتگاه ها می شوند .
0 نظرات:
ارسال یک نظر