این بنا در ۱۸ کیلومترى شمال شرقى سمنان بر فراز کوهى بلند قرار دارد . درباره شجرنامه این بقعه اطلاع صحیحى در دست نیست ، اما طبق اعتقادات مردم سمنان و همچنین طبق مفاد کتیبه موجود ، صاحبان بقعه از فرزندان نوح بن پیغمبرند که به نام هاى سامالنبى و لامالنبى مشهورند . بارگاه پیغمبران شامل حرم ، گنبد ، ایوان و صحن است . حرم محوطه چهار گوشه است ، در وسط آن ، زیر گنبد و روى قبر ، صندوق مشبک چوبین قرار دارد . گنبد مخروطى بقعه ، یک لایه و فاقد پوشش است . دو ایوان پیغمبران رو به جنوب و شرق است و دو طرف دیگر بقعه پرتگاه است . در یکى از این دو ایوان ، کتیب هاى از کاشى وجود دارد که مفاد آن چنین است : « در بیان شب شریف پیغمبران سیم و لام (ع) بدان که دو بزرگوار دو پیغمبرند از نسل نوح یکى سام و یکى لام . پیروان عراق بن سام بن نوحند . بناى سمنان از ایشان شده . از راه البرز به سمنان آمده و قلعهٔ جنبندان و اسفنجان و ناسار و کوشمغنان و زاوغان را بنا نهاده و بعضى از مردم سمنان از نسل سام و لامند و وجه تسمیه سمنان آن است که باعث آن سمنک پیغمبر شده و کوه را سیمنک مى نامند . »
تردیدى نیست که این مقبره یکى از معابد ایرانیان دوران باستان به خصوص اشکانیان بوده است . برخى احتمال مى دهند که مربوط به آیین مهر در مذهب اشکانیان باشد .
0 نظرات:
ارسال یک نظر