پل جوئی پلی با عرض کم و طول ۱۴۷ متر در شهر اصفهان میان دو پل الله‌وردی خان و پل خواجو قرار دارد . این پل به دستور شاه عباس اول در سال ۱۰۶۵ قمری به منظور ارتباط باغ های سلطنتی در ساحل شمالی و جنوبی رودخانه زاینده رود بنا گردید .
معماری
این پل که با پهنا کم و درازای نزدیک ۱۴۷ متر بر بستر زاینده رود ، میان دو پل الله وردی خان و پل خواجو ساخته شده است از سازه هاس دوره شاه عباس دوم در سال ۱۰۶۵ هجری است .
برج شش گوشه وسط پل با چشمه های آب جاری فرح بخش حال امیران ، اشراف ، مهمانان و سفیرانی بود که به حضور شاه شرفیاب می شدند .
در قسمت غربی این پل آب رودخانه به صورت دریاچه ای در می آمد به همین لحاظ به آن « پل دریاچه » نیز می گفتند . نام دیگر آن پل سعادت آباد است . این پل هم اکنون در خیابان کمال اسماعیل قرار دارد .
کاربرد
این برای آمد و شد عامه مردم نبوده است بلکه تنها وسیله ارتباط باغ های سلطنتی دو کناره شمالی و جنوبی رودخانه یعنی باغ معروف به « باغ دریاچه » با باغ های گسترده سعادت آباد میان پل الله وردی خان و پل خواجو و بناهای با شکوه هفت دست و آیینه خانه و کشکول و نمکدان بوده است و در اصل محل عبور خانواده شاه صفوی و امرا و بزرگان و مهمان ها و سفرایی بوده است که اجازه دیدار با شاه عباس دوم را داشته‌اند .
نام
وجه تسمیه این پل به « جویی » و در تلفظ توده مردم « جوبی » و به نادرست « چوبی » که در یک سده گذشته متداول بوده است به فراخور جوی کوچک ظریفی از سنگ پارسی بوده که در عهد صفویه بر روی پل تعبیه کرده بودند . این جوی ، آب را از سوی دیگر به طرف دیگر پل جاری می کرده است . ولی نام اصلی آن پل « سعادت آباد » بوده و به فراخور مجاورت با هفت کاخ از کاخ های سلطنتی عصر شاه عباس دوم « پل هفت دست » نیز نام داشته است .
در بخش شرقی و غربی این پل ، آب رود خانه بر روی هم انباشته می شده و به گونه دریاچه ای در می آمده به آن « پل دریاچه » نیز می گفته اند . در کتاب فواید الصفویه که از مآخذ تاریخ عهد صفویان است به روشنی نام این پل « پل سعادت آباد » یاد شده و نویسنده آن کتاب در روزگار صفوی بنای « شهر تازه ای » را به محاذات باغ خوشبختی آباد در سال ۱۰۶۹ هجری و هم‌زمان با هفدهمین سال سلطنت شاه عباس دوم متذکر می گردد .
forum.niksalehi.com
isfahan85.blogfa.com
0 نظرات:
ارسال یک نظر