به دستور محمدشاه قاجار ، درسال 1264 ق ، قصری برای او در نزدیکی تجریش ساخته شد ؛ اما هم زمان با بیماری و مرگ او قصر نیمه تمام ماند و و ی در همان قصر نیمه تمام به نام محمدیه ( در محل محمودیه فعلی ) از دنیا رفت .
هم زمان با ساخت قصر محمدیه ، درباریان نزدیک به او نیز در همان حوالی اقدام به احداث باغ یا عمارت ییلاقی کردند . از جمله حسین علی خان معیر الممالک باغی احداث کرد که به باغ فردوس مشهور شد .
عمارت باغ فردوس در دو طبقه به سبک قاجاریه و معروف به گوش فیل بنا گذاشته شد . زمین های قسمت جنوبی و سراشیبی باغ نیز با سنگ چین هایی به صورت هفت قطعه مسطح و مطبق در آمد و روی هر یک از قطعات ، استخری با فواره های متعدد احداث شد . استخر ها به گونه ای ساخته شده بودند که از فواصل دور تر ، بزرگ تر به نظر می آمدند .
سپس ، دوست علی خان ، پسر حسین علی خان ، به همت معماران اصفهانی و یزدی ، ساختمانی در قسمت جنوبی باغ برپا کرد و نام آن را رشک بهشت گذاشت . پلکان و بخش های دیگری از ساختمان از مرمر اعلای یزد و دیوار های داخل اتاق با کاغذ های طلایی برجسته پوشانده شده بود . اما دوست علی خان اعتنای چندانی به باغ و ساختمان آن نکرد و با گذشت زمان ساختمان رو به خرابی گذاشت تا حدی که سنگ های مرمر آن کنده و به عمارت امیریه ( مدرسه نظام ) برده شد . بعد از آن مالکیت باغ چند بار دست به دست شد تا سرانجام ،در سال 1318 ق ، در زمان سلطنت مظفر الدین شاه قاجار ، محمد ولی خان سپهسالار تنکابنی آن را از ورثه امین الملک خرید .
سپهسالار ، علاوه بر ایجاد فواره و استخر های مطبق ، قنات باغ فردوس را نیز احیا کرد و سر دری با شکوه در مظهر قنات ( میدان گاه فعلی باغ فردوس ) ساخت . ولی به دلیل بدهی به تجارت خانه طومانیانس ، باغ را به او داد و طومانیانس نیز باغ را در ازای بدهی به دولت رضاخان واگذار کرد . سرانجام ، درسال 1316 ش ، وزارت معارف ( آموزش و پرورش ) آن جا را خرید و ساختمان را مرمت و دبیرستان شاپور تجریش را در آن تأسیس کرد .
درسال 1350 ساختمان موجود در باغ به مرکز فرهنگی و هنری و نمایشگاهی تبدیل شد و پس از انقلاب نیز در اختیار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار گرفت .
آدرس: خیابان ولی‌عصر ، نرسیده به میدان تجریش ، خیابان باغ فردوس
0 نظرات:
ارسال یک نظر