یکی از دره های تفرجگاهی تهران ، دره اوین - درکه است .
این دره در شمال تهران واقع است ، ابتدای مسیر دره اوین - درکه روستای درکه قرار دارد که یکی از خوش آب و هوا ترین مناطق روستایی تهران است . روستای دَرَکه در شمال غرب تهران قرار دارد و آغاز یکی از مسیر های محبوب کوه پیمایی در تهران است .
در دره اوین رودخانه ای پرآب جریان دارد که در بخشی از مسیر خود ، به صورت پلکانی در می آید که به هفت حوض معروف است و به صورت یک استخر طبیعی عمل می‌کند . درهء اوین-درکه به علت قرار گرفتن در مسیر راه کوهنوردن ، یکی از پررفت و آمدترین دره های شهر تهران است .
تاریخ درکه :
درکه از شمال و مشرق و مغرب به کوه البرز محدود است و از جنوب به دره اوین ، در واقع این ده در دره ای به نام دره یا رودخانه درکه واقع است و تنها راه عبور آن در جنوب است که به اوین می رسد و تمامی منازل درکه در قسمت غرب این رودخانه قرار دارند . چون این ده در دره واقع است و هوایی بسیار خوب و خنک دارد به ویژه در تابستان که اهالی تهران اغلب برای گذرانیدن تابستان خود به آنجا می روند . البته زمستانی بسیار سرد دارد .
به طوری که گفته اند در زمان مامون الرشید خلیفه عباسی مرد محترمی به نام سید محمد والی که به قول اهالی از اعقاب حضرت امام چهارم (ع) است به اینجا پناهنده شد و مدتی دور از اغیار در این ده زیبا زندگی می کرده است . هنگام ورود این شخص به این ده زن و چهار پسرش نیز به دنبالش بوده اند و این شخص جد سادات فعلی درکه است . از ساکن شدن این شخص محترم در درکه مرکزیتی پیدا شد و کسان دیگری از اولاد علی (ع) از ظلم و ستم خلفای جابر عباسی در ناراحتی و فشار بودند به نام امامزاده عزیز (ع) که شجره نسب او عبارت است از عزیز بن محسن بن زید بن موسی الکاظم (ع) که مقبره ایشان در شمال اوین و بین درکه و اوین است . البته غیر از این سادات افراد دیگری از قبیل طوایف افغانی و سمنانی به درکه آمدند مشغول کسب و کار شدند .
در قسمت مشرق درکه رودخانه ای است که وسیله آبیاری باغ های درکه است . این رود از دامنه های قله شاه نشین و توچال سرچشمه می گیرد . منشا اصلی آن هفت چشمه است که درست از پای قله شاه نشین سرچشمه می گیرد و اهالی به آن هفت دقونی می گویند ( اصطلاح دقونی شاید به علت جوشش آب باشد در هر حال وجه تسمیه آن درست معلوم نیست ) البته در بین راه چشمه سار های زیادی وجود دارد که اغلب در تابستان خیلی کم آب یا خشک می شود . آب این رود در بهار بسیار زیاد است . شیب این نهر خیلی تند است و به همین جهت در این نهر ماهی و موجودات دیگری دیده نمی شود . طول این رودخانه که از وسط ده درکه گذشته و سپس به اوین می رسد ، حدود 15 کیلومتر است . در مسیر آن آبشار های زیبا و حوض های طبیعی وجود دارد مانند آبشار بند عبدالله ، آبشار کارا و هفت حوض ( که هفت حوض طبیعی سنگی است و بسیار جالب و زیباست ) از چشمه های معروف که در منشا این نهر دخالت دارد چشمه کفو است که آب خارج شده از آن به طول یک کیلومتر در اثر کف کردن مانند شیر سفید است .
ir.mihanblog.com
0 نظرات:
ارسال یک نظر