تنگه واشی یا تنگه ساواشی مکانی با جاذبه های گردشگری است که در حدود ۱۵ کیلومتری شمال غربی شهرستان فیروزکوه قرار گرفته و با داشتن آب و هوای مناسب در تابستان ها ، میزبان جمعیت کثیری از مسافران و گردشگران می باشد . شاید یکی از جذاب ترین بخش های سفر به تنگه واشی حرکت در رودخانه ای است که در بین یک دره سنگی قرار دارد . با توجه به نزدیکی تنگه واشی به شهر تهران ، امکان مسافرت یک روزه به این منطقه وجود دارد و بخصوص در تابستان هزاران نفر از ساکنین استان تهران و دیگر استان های اطراف به این منطقه مسافرت می کنند . در سال های اخیر ، بسیاری از موسسه های توریستی ، اقدام به برگزاری تور های گوناگونی در این منطقه نموده اند که همین امر باعث افزایش شهرت و معروفیت این منطقه شده است .
جغرافیا
تنگه واشی به طول حدود ۳۰۰ متر و با دیواره های صخره ای بلند به ارتفاع حدد ۱۰۰ متر محل عبور رودخانه ای است که از کوه های ساواشی سر چشمه می گیرد و از میان دشت می گذرد . در فصل تابستان که آب به کمترین میزان خود می رسد ، عمق آن به حدی است که در برخی نقاط تا زیر زانوی شما را خیس نماید . یکی از مهم ترین جذابیت های این تنگه ، همین عبور کل مسیر از میان آب است .
برای رفتن به تنگه ساواشی در کیلومتری ۲ جاده فیروزکوه – تهران ، پس از ورود به یک جاده فرعی و طی حدود ۹ کیلومتر روستای جلیزجند نمایان می گردد . این روستا در حاشیه یک دشت سرسبز با مزارع گندم و سیب زمینی و باغات مختلف بنا شده است . بعد از عبور از روستا و طی حدود ۴ کیلومتر در جاده ای که میان دشت و در کنار جوی های پر از آب زلال ، احداث شده ، محل پیاده روی تنگه ساوشی شروع می شود .
بعد از عبور از تنگه اول و گذر از دشتی زیبا ، تنگه دوم قرار گرفته که حدود ۲ کیلومتر با تنگه اولی فاصله دارد . این تنگه هم مانند تنگه اول چشم نواز است و از دیواره های سنگی آن در نقاط مختلف چشمه های آب زلال و خنک به سمت پایین روان است . در انتهای این تنگه نیز هیاهوی ریزش آب آبشاری زیبا مسافران را به خود می خواند تا در زیر آبشار و در هوای گرم تابستانه تنی به آب بزنند .
در تنگه واشی گیاه کمیاب باریچه که مصارف مهم صنعتی و دارویی دارد می روید . چیدن باریچه به دلیل کمیابی آن جرم است و پیگرد قانونی دارد .
آثار باستانی
تنگه واشی علاوه بر طبیعت زیبا ، دارای آثار باستانی نیز می باشد . یکی از سه کتبیه معروف دوره قاجار در این تنگه واقع شده است . دو کتبیه دیگر در چشمه علی شهر ری و تونل وانا در جاده هراز واقع شده اند . هر سه این کتیبه ها به دستور فتحعلی شاه قاجار حکاکی شده است . فتحعلی شاه که دوران پیش از پادشاهی خویش را در شیراز گذرانده بود ، با دیدن نقش برجسته های آن دیار ، سه نفر به نام های حجارباشی ، نقاش باشی و معمار باشی را مسئول ساخت این سه کتبیه در تهران کرد .
کتیبه واقع در تنگه ساوشی دارای ابعاد شش در هفت متر است که وقایع زمان فتحعلی شاه دور تا دور کتیبه روایت شده است . بزرگ ترین نقش برجسته این کتیبه ها ، نقش شکارگاه با تصویر اسب ، نیزه و شکارهایش است که در اطراف آن می توان عباس میرزا ، علی قلی میرزا و علی نقی میرزا پسران فتحعلی شاه و همچنین نوادگانش را در حال شکار دید . این کتیبه که حدودا ۱۸۵ ساله است به گونه ای در دل کوه حک شده که از بارش باران و تابش آفتاب در امان بوده است اما صنعت گردشگری به آن آسیب وارد نموده است .
faghat baeese taasofe ke in mahale be in zibaii ye jadeye asfalt va yek seri emkanate mamouli baraye gozaroundane yek neste rouz ro ham nadare.irane ma por az jahay didaniniye vali moteassefane koo sare souzani tavajoh
همون بهتر که جاده نداره.خیلی از بهترین و بکر ترین مکان‌های گردشگری کشور با جاده‌کشی غیر استاندارد از بین رفته. وقتی مردم و مسئولین قدر طبیعتشون رو ندونن می‌خوام صد سال سیاه دستشونم به آثار طبیعی و تاریخی نرسه
ta onjai ke man yadame in tange vashi dar ostane semnan vaghe shode.vali khob mohem nist ke kojast ,mohem ine ke kheili ghashange