تونل کوهرنگ تونلی است که برای انتقال آب رود ماربر ( آب کوهرنگ ) به زاینده رود ، در نزدیک شهر چلگرد در استان چهار محال و بختیاری در ایران ساخته شده است که به منطقه چهره ای خاص بخشیده است . از نخستین تونل کوهرنگ در سال ۱۳۳۲ بهره برداری شد . در دهه ۱۳۵۰ تونل دوم و در دهه ۱۳۷۰ سومین تونل کوهرنگ به بهره برداری رسید .
پیشینه
آب کوهرنگ یکی از سرچشمه های کارون بود . پیوستن آن به زاینده رود بخاطر نزدیکی سرچشمه این دو رود از گذشته در نظر بوده است . در ۹۹۶ ه.ق. شاه طهماسب اول ماموریت پیوستن این دو رود را به میر فضل الله شهرستانی حاکم اصفهان سپرد . قرار بود که با کندن مسیری در کوه کارکنان این کار انجام شود . ولی بخاطر تحولاتی این کار به سرانجام نرسید . در دوره شاه عباس اول نیز کوششی شد و آن نیز ناتمام ماند .
اقدام برای الحاق آب كوهرنگ به زاینده رود به روایتی از زمان ساسانیان و به طور تخمینی از زمان شاه عباس شروع گردید . در آن زمان در نظر داشتند به خط الراس كوه كاركنان شكاف عمودی بدهند و با ساختن سد مرتفع سطح آب كارون را بالا آورده و از شكاف كوه كاركنان عبور بدهند . برای این كار 15 سال كار شده است كه امروزه آثار متعدد آن به یادگار مانده است كه عبارتند از : برش شاه ( تراشه یا شكاف ) و سد شاه عباس كه پایه بزرگ آن هنوز روی رودخانه كارون در محل اتصال آب های كوهرنگ و شیخ علیخان وجود دارند . برای این مقدار كوه بری كه در تراشه شاه عباس به وجود آمده در حدود 5 میلیون كارگر لازم بوده است و چنانچه مورخین اظهار می دارند 15 سال هزاران كارگر به رایگان مشغول حفر بوده اند . حمله عثمانی ها به ایران و مشغول ساختن افكار عمومی و زمامداران وقت به آن ، باعث توقف كار گردید و بالاخره با مرگ شاه عباس این اقدام عمرانی نیز دستخوش فراموش شد .
در مهر ماه ۱۳۲۷ کار احداث تونل کوهرنگ آغاز شد و در مهرماه ۱۳۳۲ به بهره برداری رسید .
0 نظرات:
ارسال یک نظر