۱۳۸۹ بهمن ۲۱, پنجشنبه
کوه صفه در استان اصفهان
موقعیت کوه صفه در شهر اصفهان
مجموعه ارتفاعات معروف به کوه صفه با بلندترین نقطه ارتفاعی 2257 متر در جنوب غربی اصفهان واقع است . این کوه از شمال به جاده کمربندی از غرب به کوه های تخت رستم و دره خان ، از شرق به شهرک ها و مجتمع های مسکونی و از جنوب به اراضی باز و خط آهن منتهی می شود .
کوهستان صفه که تا چند دهه پیش به صورت عنصری مجزا و با فاصله از شهر قرار داشت اینک با توسعه شهر به طرف جنوب کاملا به شهر وصل شده و بخشی از آن به عنوان پارک کوهستانی ، کارکرد شهری یافته است . کوه صفه به عنوان یکی از عناصر نشانه ای و بارز در شهر اصفهان همراه با سایر عناصر عمده ساختار اصلی شهر را تشکیل می دهد .
محدوده این پارک از اراضی هم جوار شهرک علمی تحقیقاتی آغاز می شود و به طرف گردنه باد ادامه می یابد و پس از در بر گرفتن سه قله پیوسته و مجاور هم به طرف جاده کمربندی باز می گردد . اراضی این محدوده در حال حاضر آزاد است و در اختیار شهرداری قرار دارد .
ریشه نامگذاری « کوه صفه » خود بیانگر سرنوشت ناشناخته و پررمز و راز آن است . برخی روایت ها نام کوه را به فضای صاف و صفه مانند روی کوه نسبت می دهند ، برخی آن را برگرفته از صفای منظر اطراف کوه می دانند و برخی دیگر معتقدند که نام صفه از حضور صوفیان در کوه منشا گرفته است . اما برخی تحقیقات جدی تر حاکی از این است که نام صفه مشتق از واژه باستانی « اسپه » ( سپه و سپاه ) است که با نام شهر اصفهان « سپاهان » و نقش تاریخی آن پیوند دارد .
تحولات تاریخی کوهستان صفه
کوهستان به دلیل داشتن ساختار طبیعی شگفت ، بقایای آثار ناشناخته و کهن و وجود قصه ها و افسانه های گوناگون درباره آن سرگذشتی رازآلود و اسطوره ای در ذهن و باور مردم منطقه پیدا کرده است تا جایی که دژ قدیمی آن را « قلعه دیو » نام داده اند ، غار آن را به مدفن زردشت پیامبر نسبت داده اند ، آب اندک چشمه های آن را متبرک دانسته اند .
دامنه های آن را به محل نبرد دارا و اسکندر نسبت داده اند و برخی از زوایای آن را مکان گوشه گیری دراویش صوفی پنداشته اند .
کوهستان صفه در دوران باستان
اصفهان همان طور که از ریشه نام آن « سپاهان » بر می آید در دوران ساسانیان مقر سپاهیان « ولیعهد نشین » بوده است و وجود برخی آثار به جا مانده مثل آتشگاه و گور های زردشتیان بر این امر گواهی می دهد .
با توجه به این زمینه تاریخی و برخی شواهد عینی احتمال قوی این است که کوه صفه از زمان های خیلی دور به عنوان پایگاه و پناهگاه مورد استفاده مردم بوده است . شیوه ساخت و معماری قلعه کوه صفه به سایر قلعه های دوران ساسانی شباهت دارد . وجود حفره های سنگی در اطراف کوه صفه یادآور « استودان ها » ( استخوان دانهای ) زردشتی است که در بسیاری از نواحی باستانی ایران مشاهده می شود . همچنین بعید نیست که برخی از بقایای ویران شده موجود در کوه صفه متعلق به بنای آتشکده باشد .
کوهستان صفه در قرون میانه اسلامی
در کتاب های معتبر تاریخی مربوط به قرون میانه اسلامی مثل « تاریخ ابن اثیر » « تاریخ راوند » و « تاریخ جهانگشای جوینی » شرح های مبسوطی راجع به مبارزات دولت سلجوقی ، که سنی مذهب و طرفدار خلفای بغداد بودند با پیروان فرقه شیعه اسماعیلیه در اصفهان آمده است که به کوهستان صفه و قلعه آن مربوط می شود . با تاسیس دولت سلجوقی در ایران ، شهر اصفهان به عنوان پایگاه اصلی آن روز رو به توسعه نهاد و در عین حال در کانون کشاکش سیاسی و نظامی قرار گرفت از جمله حوادث مهم دوران سلجوقی که به طور مستقیم با سرگذشت کوهستان صفه ارتباط پیدا می کند ، بالا گرفتن جنبش اسماعیلیه در منطقه اصفهان و بازسازی قلعه « شاهدز » در کوه صفه و جنگ طولانی اسماعیلیان با دولت سلجوقی است ماجرای تسلط اسماعیلیه بر کوه صفه و سرانجام بدفرجام آنان یکی از حوادث شگرف و شگفت تاریخ ایران ، به طور عام ، و داستانی پرمخاطره برای منطقه اصفهان و کوه صفه ، به طور خاص به شمار می رود .
وقتی ملکشاه سلجوقی در سال 485 هجری قمری درگذشت میان فرزندان او ( برکیارق ، محمود و محمد ) بر سر سلطنت اختلاف و نزاع درگرفت که باعث تضعیف دولت سلجوقی گردید .
در این شرایط ، یکی از معتقدان و فعالان اسماعیلی در اصفهان به نام « احمدابن عطاش » به شیوه زیرکانه با فرمانده قلعه شاهدز طرح دوستی ریخت و آنجا را به تصرف خود و مریدانش درآورد . آنان با تقویت استحکامات نظامی کوه صفه در سراسر اراضی اطراف مسلط شدند و باج و خراج آنها را در اختیار خود گرفتند . از این رهگذر سال های طولانی جنگ و هراس و خونریزی در منطقه حاکم شد و قلعه شاهدز و فدائیان اسماعیلی شهرت وسیع پیدا کردند . اما مدتی بعد که سلطان محمد سلجوقی سلطنت و قدرت خود را تثبیت کرد ، تصمیم به قلع و قمع اسماعیلیان گرفت او در سال 500 هجری تمام کوهستان صفه را به محاصره درآورد و پس از ماه ها مناقشه دینی و سیاسی و زد و خورد سرانجام قلعه را فتح کرد و باقیمانده ساکنان و جنگجویان قلعه را کشت و رهبران آنان را به اسارت درآورد . چنان که مورخان نوشتهاند ابن عطاش و همسر و پسرش سرنوشتی دلخراش و اندوهبار پیدا کردند مدت یک هفته ابن عطاش را در شهر اصفهان همراه با آزار و تحقیر و شکنجه گرداندند ، سرانجام پوستش را کندند و از کاه انباشتند و سر او و پسرش را به بغداد فرستادند ، اما همسر او برای آن که به دست سربازان سلجوقی اسیر نشود ، با شهامتی کم نظیر از فراز قلعه شاهدز خود را به زیر انداخت و به حیات خود خاتمه داد . طول این دوره ، شورش و خشونت به روایتی هفت سال و به روایتی دیگر دوازده سال طول کشید .
کوهستان صفه در دوره صفویه
در دوره صفویه با نتخاب اصفهان به عنوان پایتخت کشور و تبدیل آن به یک شهر مهم سیاسی و اقتصادی و پرشکوه ، اهمیت نظامی و دفاعی آن کاهش پیدا کرد و برعکس بر نقش معماری ، هنری و فرهنگی آن افزوده شد . در این دوره برخی از نقاط خوش منظره کوه صفه مورد بازسازی قرار گرفت و مسیرهای ارتفاعی و دسترسی جدید میان آنها و شهر احداث گردید . در زمان شاه سلیمان صفوی یا شاه صفی دوم ( 1106 – 1077) در محل یکی از چشمههای دامنه کوه صفه که امروزه به چشمه پاچنار معروف است بنایی برای تفریح و گردش درباریان ساخته شد که به نام ( تخت سلیمان ) خوانده شده است برخی از جهانگردان و سفرنامه نویسان دوره صفوی از این بنا یاد کرده و به معرفی آن پرداخته که حکایت از شهرت و اهمیت این بنا در آن روزگار می کند .
ـ انگلبرت کمپفر ( Engelbert Kampher ) ( 1716 – 1651 )
سیاح ، طبیعی دان و پزشک آلمانی که به عنوان منشی و پزشک همراه با سفیر سوئد بارها به ایران سفر کرد و سفرنامه ای مفصل درباره مشاهدات خود همراه با نقشه ها و تصاویر متعدد انتشار داد . از جمله شرح و تصویری از بنای تخت سلیمان ( پاچنار ) در زمان خود شاه سلیمان تهیه کرده است که با توجه به ویران شدن اصل بنا امروزه بسیار ارزشمند است .
ـ کورنلیس دوبروین ( Cornelis deBrruyn ) ( 1727-1652)
سیاح و نقاش هلندی که در سالهای ( 1701 تا 1703 ) به ایران و اصفهان سفر کرد و سفرنامهای مشروح و مصور از سرزمین ، مردم و آثار ایران به چاپ رسانید . او حدود شانزده سال بعد از کمپفر تصویر دیگری از بنای تخت سلیمان ارائه داده است .
ـ وارطانیس یوزوکچیان ( Vardanes usukjian )
خلیفه و پیشوای روحانی ارمنی که در سال 1844 (دوره قاجار) به ایران و اصفهان سفر کرد و سفرنامهای با عنوان وصف بناهای مشهور اصفهان در سال 1854 در شهر قسطنطنیه به چاپ رسانید . او ضمن ارائه تصویری از بنای تخت سلیمان وضع آن را تشریح کرده است .
کوهستان صفه در دوره حاضر
پس از وقوع انقلاب اسلامی ایران و پی آمدهای آن تغییراتی در کوهستان صفه و اراضی پیرامون آن پدید آمده است که در مجموع موجودیت آن را از حالت انزوا و فراموشی به درآورده و به عنوان یک عنصر شهری در معرض توسعه و عمران قرار داده است . تاسیس پارک جدید صفه در اوایل دهه 1360 یکی از مهمترین اقدامات عمرانی است که تا حدود زیادی باعث بهبود سیمای کوه و عملکرد آن شده است . افزایش فضای سبز در دامنه خشک و کم آب کوهستان صفه و افزایش ایمنی اجتماعی آن ، باعث استقبال وسیع مردم و برقراری پیوند نزدیک تر میان شهر و کوه و توسعه پیک نیک و گردش در کوه شده است . محدوده کنونی پارک کوهستانی صفه نزدیک به 100 هکتار است که حدود 75% آن به پوشش سبز اختصاص یافته است .
دلایل استقبال و گرایش مردم به پارک صفه
دوری از شهر و ازدحام ( حتی ازدحام پارک های داخل شهر) و آلودگی های شهری
نزدیکی به جاذبه های طبیعی و تاریخی کوه صفه
داشتن دسترسی نسبتا مناسب و آسان
امکانات تماشای شهر و طبیعت اطراف
وجود عملکردهای تنوع تفریحی ، ورزشی و غیره
با توجه به این شرایط پارک کوهستانی صفه به عنوان یک پارک چند منظوره شهری و بروی شهری عمل می کند .
shahrdari.isfahan.ir
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
0 نظرات:
ارسال یک نظر