اشك نخست، كوششی برای نجات ایران ارشك

نا به روایت استرابون مردى سكایى از تیره‏ى پارتى بود، و در دره‏هاى رود اترك مى‏زیست. چون شنید كه دیودترس در باختر سر برداشته، و دعوى استقلال كرده است. او نیز به پارت آمد و از فرمان سلوكیها سرپیچید و خود را شاه خواند. و سلسله‏ى اشكانى را تشكیل داد (250 ق.م) پس از آن روى به باختر آورد، و با آن دولت كه تازه مستقل شده بود، به جنگ پرداخت، و در آن میان كشته شد (247 ق.م) ارشك نیاى پادشاهان اشكانى است. و مورد ستایش ایشان بود. او را به لقب یونانى اپى فانس Epiphanes مى‏خواندند كه به زبان یونانى به معنى نامدار و سرافراز است و نام او را در آغاز اسم خود براى احترام مى‏افزودند. (ارشك) سرسلسله و مؤسس خاندان اشكانى (248 -250 ق.م.). وى در سال 250 ق.م.ضد آنتیوخوس دوم پادشاه سلوكى ایران قیام كرد و دولت مقتدر و نیرومندى تشكیل داد كه تا 226 م. جانشیان او در ایران سلطنت كردند. و بعدا پادشاهان این سلسله به مناسبت احترام او كلمه اشك را بر نام خود افزودند. مثلا اشك دوم، اشك سوم... آخرین پادشاه سلسله اشكانى اشك بیست و نهم اردوان پنجم (ه. م.) است.