"اردستاني"، گويشي كه در شهر كوچك اردستان (واقع در استان اصفهان) بدان سخن گفته ميشود، به گروه گويشهاي مركزي ايران تعلق دارد، اما به نظر ميرسد كه اين گويش جايگاهي انتقالي در ميان گويشهاي شمالي (از كاشان تا نطنز) و گويشهاي جنوبي ايران (از نايين تا يزد) دارد.
+ نمونههاي از واژگان گويش اردستاني: (aa = آ)
ro: روز ut: آرد mur: مار
kut: كارد je: زير rij: ريختن
jen: زن ye: جو orosh: فروش
huk: خاك holle: عقاب xol: خاكستر
faaiz: پاييز pelu: پل vaaju: بازار
sunna: سوزاندن meli: گربه jaaj: پيله
dot: دختر lorch: شعله aanne: جمعه
kue: سگ lu: روباه ereshnid: شنيدن
hilok: گودال veshe: گرسنه marji: عدس
viye: پروانه maar: مادر viyu: جدا
lart: چراگاه varang: برنج xuaar: خواهر
zumu: داماد tanandu: عنكبوت uz: گردو
dilaa: عروسي
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
در برخوار اصفهان هم مردم شهر هایی چون گز و خورزوق با گویشی بسیار شبیه به این سخن می گویند.
"واییده نه بید بونید" = "Vaayide ne bid bevenid"
=میگید نه بیایید ببینید.