داماش اين روزها صفحه ديگري از زيبايي‌هاي زندگي را به رخ ما مي‌کشد. سوسن چلچراغ يا سوسن سفيد از گياهان انحصاري فلات ايران است که در اين روزها گل‌هاي زيبايش را به نمايش مي‌گذارد. زيستگاه اين گل به مساحت 6000 متر مربع که رويشگاه منحصر به فرد گياه سوسن سفيد است در سال 1355 به عنوان اثر طبيعي ملي شناخته شد اين اثر طبيعي در ناحيه داماش از توابع شهرستان رود بار قرار دارد و يک ذخيره گاه ژنتيکي براي اين گياه کمياب محسوب مي‌شود. دامنه ارتفاعي اين زيستگاه 1750 تا 2000 متر و دما و متوسط بارندگي ساليانه 10 درجه سانتي‌گراد و 450 ميلي متر است. اين منطقه داراي اقليم نيمه مرطوب معتدل مي‌باشد. اقطي، گرنه، بنفشه، انواع سرخس، گل قاصد، شبدر وحشي و سرخ وليک از جمله گونه‌هاي گياهي منطقه به شمار مي‌آيند. هر ساله شکوه و زيبايي شگفت انگيز گل‌هاي سوسن سفيد، دوستداران طبيعت را به اين منطقه جلب مي‌کند.
مسير دسترسي به اين منطقه بزرگ راه قزوين به شهر لوشان است که به سمت فرعي جيرنده منشعب مي‌شود. جاده‌اي ناهموار و پيچ در پيچ که در دامنه‌هايي تقريباً خشک و کم پوشش امتداد مي‌يابد از لوشان تا جيرنده حدود 42 کيلومتر است و از آنجا هم حدود 40 کيلومتر تا روستاي داماش مسير باقي مي‌ماند. جاده فاقد کم‌ترين علائم راهنمايي جاده‌اي است و راه را فقط با پرسش از رهگذران و ماشين‌هاي عبوري مي‌توان يافت. البته اگر از محلي‌ها سراغ داماش و چلچراغ‌هايش را بگيريد زودتر مسير را خواهيد يافت.
راستي حتماً يادتان باشد که بدون تن پوش گرم نمي‌توان در آن هواي سرد دوام آورد و آن بالا فقط مه است و ابر و چمنزارهاي سبز با گل‌هاي رنگين. تمام مسير جاده به سوي داماش پوشيده از بوته‌هاي بزرگ گل بابونه سفيد و بوته‌هاي رنگين کلاه ميرحسن است که در هيچ کجاي ديگري به اين انبوهي يافت نمي‌شود. به نظر مي‌رسد که گل‌هاي بابونه سفيد جاي تابلوهاي گردشگري را گرفته‌اند و مسافران را به سرزمين سوسن‌هاي چلچراغ مي‌برند.
داماش بر بلنداي زمين ايستاده است، نزديک آسمان، تکيه داده بر کوهي زيبا و آرميده بر بازوي بلند و بستر جنگلي سبز و چشم بر دامنه‌هاي رنگين بي شمار دوخته است. داماش جايي که تنها در خيال مي‌گنجد. پس ارزش آن را دارد که اين همه پيچ و خم خاکي را پشت سر بگذاريم. داماش ييلاق اهالي جيرنده است. آن‌ها 7 ماه از سال را در جيرنده مي‌گذرانند و 5 ماه را هم به زيبايي‌هاي داماش مهمان مي‌کنند.
جاي تأسف است که عمارلو تنها منطقه سوسن چلچراغ هيچ جايي براي شب ماندن مسافر ندارد. نه اتاقي نه کمي مسافران که به اين سمت مي‌آيند جايي براي اقامت ندارند. بنابراين در اين جا خانه‌اي براي شب اجاره داده نمي‌شود.
البته مسافران اين منطقه طبيعت گردند و بيش از هر چيزي دوست دارند در دل طبيعت و با استفاده از کمپ و چادر شب را به صبح برسانند. بنابراين اگر شما با آژانس به اين سمت آمده باشيد و شب را در جوار سوسن‌هاي چلچراغ گذرانده باشيد، مشکلي براي اقامت نداريد. آن‌ها خود کمپ را با استفاده از چادرهاي مسافرتي برقرار مي‌کنند. اما اگر به صورت گروهي مي‌آييد حتماً به اين مساله فکر کنيد دلايل مهمي وجود دارد که بايد حتماً شب را در عمار او و داماش باشيم.
يکي اين که اگر بخواهيد سفر را در يک روز خلاصه کنيم با توجه به دوري مسير خستگي آن در جان ما باقي مي‌ماند دليل مهم‌تر اين که زيبايي و درخشش سوسن‌هاي چلچراغ در شب‌هاي مهتابي را از دست خواهيم داد. بنابراين پيش از اين که پا به پاي جاده شويم بايد چادرهاي مسافرتي را آماده کنيم. وقتي آنجا مي‌رويم مسافراني را مي‌بينيم که درست رو به روي چلچراغ‌ها و بيرون از منطقه فنس کشي شده چادر زنده‌اند و شب زيباي روستا را به نظاره نشسته‌اند.
طبيعت گردي در همه دنيا آداب خاص خود را دارد. نبايد کوچک‌ترين آزاري به طبيعت برسد. وقتي که موضوع هم سوسن‌هاي منحصر به فرد داماش باشد مواظبت‌ها و مراقبت‌ها بايد بيشتر شود. در تمام دنيا تنها يک محدوده هفت هکتاري است که سوسن چلچراغ در آن به صورت کلوني مي‌رويد. اين محدوده را فنس کشيده‌اند. ورود به آن با همراهي نگهبان ممکن است يا با مجوز تخريب هر گونه گياه در محدوده رويش سوسن چلچراغ ممنوع است. آسيب به خود سوسن هم جريمه دارد. از ريشه درآوردن هر پياز مساوي است با پرداخت يک جريمه 400 هزار توماني.
داماش تنها در سوسن‌هايش خلاصه نمي‌شود. جنگل پيمايي هم از جمله لذت‌هايي است که نبايد از دست بدهيم. اگر با آژانس‌هاي تخصصي همراه شويد اطلاعات بسيار زيادي درباره پوشش گياهي و حيواني منطقه به شما مي‌دهند با آن‌ها هم‌سفر شويد خيلي راحت ردپاي پلنگ و گونه‌هاي ديگر حيوان را به شما نشان مي‌دهند. اگر هم اهل خوابيدن تا وسط‌هاي ظهر نباشيد و صبح قبل از طلوع آفتاب به جنگل بزنيد از نزديک گونه‌هاي حيواني منطقه را خواهيد ديد سرو کهنسال هرزويل را هم از دست ندهيد. قدمت دارد براي خودش قدمت اين سرو 1000 سال تخمين زده شده چون ناصرخسرو 900سال پيش، از اين سرو در سفرنامه خود نام برده است. در انتها پيشنهاد مي‌شود در اين سفر کفش مناسب پياده روي، کلاه و عينک آفتابي، لباس گرم، بادگير، باراني، ظرف آب، کيسه خواب يا وسايل خواب، چراغ قوه و ظروف شخصي به همراه داشته باشيد.
0 نظرات:
ارسال یک نظر