نبرد ایسیوس
داریوش و اسکندر در نزدیکی شهر ایسوس با یکدیگر رو به رو شدند. ایسوس در کنار خلیج اسکندرون قرار داشت و دشتی که در همسایگی این شهر قرار گرفته بود محل نبرد دو حریف شد . این دشت از سوی شمال به تپه‌هایی محدود بود واز طرف جنوب به دریا می پیوست . پهنای دشت مزبور را در حدود دو هزاروپانصد متر نوشته‌اند و بدیهیست که جنگیدن در وسعتی بدین کمی برای سپاه عظیم داریوش آسان نبود.
در این جنگ نخست سپاهیان ایران خود را به پشت سپاه اسکندر رسانده راه را بر آن بستند بطوریکه بیم آن می‌رفت که نیروی جنگی مقد ونی محاصره و نابود شود. ولی اسکندر از این وضع نهراسید و به جنگ پرداخت. بسیاری از افراد دو طرف کشته شدند. اسکندر خود به گردونهٔ داریوش حمله برد اما سرداران داریوش برای حفظ جان او از جان کوشیده بسیاری از فرماندهان سپاه دشمن را به خاک افکندند و خود اسکندر نیز مجروح گردید ولی در پایان اسبان گردونهٔ داریوش بسبب زخمهایی که برداشته بودند رمیدن آغاز کردند پس داریوش هراسان شده بر گردونه‌ای دیگر نشست و چون دسته‌ای از سپاهیانش گریختند وی نیز از معرکه جان بدر برد پس از فرار داریوش ایرانیان شکست خوردند و اردویشان بغارت رفت و مادر، زن، پسر و دختر داریوش نیز بدست اسکندر گرفتار شدند.
این پیشامد داریوش را بر آن داشت تا از اسکندر درخواست صلح کند ولی اسکندر بدین کار تن در نداد و چون در همان زمان سوریه را نیز بسبب خیابت حکمرانش به آسانی گرفته بود، آهنگ فینیقیه کرد. مردم شهر صیدا مقدم اسکندر را پذیرا شده و پیروزیش را به رسمیت شناختند ولی شهر صور پایداری ورزید و بسیاری از سپاهیان اسکندر را بر خاک افکند . سرانجام اسکندر پس از هفت ماه نبرد آن شهر را بتصرف در آورد و به قتل عام مردم آن پرداخت.
0 نظرات:
ارسال یک نظر