این برج در چهار کیلومتری شمال قزوین ، بر ارتفاعات غربی رودخانه ارنزک ، روی سکویی هشت ضلعی که حدود یک متر از زمین ارتفاع دارد بنا گردیده است . رج اول سنگ چین سکو با کمک سنگ ها ی صاف و تراش دار چهار گوش و بقیه از سنگ لاشه ساخته شده است . طول هر یک از اضلاع این سکو 70/3 متر است . نمای اصلی برج ، مدور است که بر گرداگرد آن هشت نیم ستون مدور با فواصل معین اضافه گشته ؛ فاصله میان بدنه اصلی برج تا لبه سکوی هشت ضلعی 20/2 و فاصله بیشترین برجستگی نیم ستون ها تا لبه سکو 60/1 و محیط پایین برج 17 متر است . نیم ستون ها تا نیمه ارتفاع اصلی برج ادامه دارند و در آنجا قطع شده اند و چنین می نماید که علاوه بر جنبه تزیینی ، نقش پشتیبانی بنا را بر عهده داشته اند . این برج از آثار معماری قرن چهارم یا پنجم ه.ق است .
طرح برج به شکل هشت نیم ستون مدور است و در فواصل منظم ، دور تا دور بدنه اصلی برج اضافه شده اند . ارتفاع این نیم ستون ها نزدیک به شش متر است . حدود یک متر به بالای برج مانده ، یک ردیف سنگ خارا که با دقت خاص تراشیده شده ، دور تا دور برج را فرا گرفته و حدود ده سانتیمتر لبه آن ، از بدنه برج بیرون آمده است . این برج دارای یک ورودی است . قسمت بالای در – احتمالاً قوس دار – در حال حاضر فروریخته است . داخل برج طرح مشخصی نداشته و احتمالاً به دلیل حفاری های مکرر ، شکل خود را از دست داده است .
برج در محل خوش منظره و خوش آب و هوایی قرار دارد که به علت ارتفاع زیاد ، هوای آن از هوای قزوین خنک تر است . در این محل ، برروی ارتفاعات جانب چپ ، رودخانه عریضی به نام ارنزک جریان دارد . برج بلندی نیز از دور بر فراز این بلندى خودنمایی میکند ؛ چنان که از مسافتی بسیار دور از میان دشت ها و صحرا های اطراف قزوین می توان آن را دید . بلندی مزبور بر تمام محیط اطراف مسلط است و از فراز آن می توان شهر قزوین را به خوبی مشاهده کرد .
۱۳۸۹ دی ۲۶, یکشنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
0 نظرات:
ارسال یک نظر