موقعیت جغرافیایی :
قله خشچال در سلسله جبال البرز غربی در شمال دره الموت و آبادی های زواردشت و اوان قرار گرفته است .
بررسی توپوگرافی قله :
خشچال دارای برج های بلند صخره ای با دیواره های بزرگ شمالی برفچال ها و ارتفاع قابل ملاحظه اش بر فراز دره الموت بر روی خط الراس اصلی البرز غربی قرار گرفته است . قله از سمت شرق توسط کوه گی جکین به قله 4250 متری سیالان و از سمت غرب توسط گردنه های متعددی به سرخه کوه هیر و نهایتاً به کوه درفک متصل می گردد یال شمالی خشچال که به طور قابل ملاحظه ای از شمال قله افت می کند پس از پلهم دشت به قله بزابن و در انتها به قله 3620 متری سماموس و دره اشکورات می رسد .
ویژگی مهم :
از جمله مهمترین ویژگی خشچال باید از دریاچه زیبا و بزرگ اوان در کوهپایه نام برد .
مسیر صعود به قله :
تصمیم به صعود خشچال را زمانی تحقق می بخشیم که هنوز برف های بهاره در نقاط مختلف خط الراس طولانی الموت وجود دارند . موقعی که گردنه قسطین لار به سوی دره الموت پایین می رویم با دیدار کوه های سیالان و خشچال شوه و شادی در دل هایمان موج می زند . دریاچه اون ، قله صخره‌ای خشچال و آبادی های الموت اسرار آمیز و بی نهایت زیبا و بکر هستند . آبادی ها هر یک در ابتدای دره های شمالی ، جنوبی قرار دارند که نهایتاً به خط الراس اصلی منتهی می گردد . زمانی که در حال عبور از یک گردنه هستیم زیر پایمان دریاچه مواج اوان را مشاهده می کنیم .
مدت زمان زیادی از روز باقی نمانده است در آبادی زواردشت شبی را به سر برده و فردای آن روز از مسیری در میان بوته های بزرگ گلپر به سوی یال بلند جنوبی خشچال با پشت سر گذاشتن تپه های شمالی ده به راه می افتیم .
مسیر کم کم ارتفاع می گیرد ، تا بر روی ابتدای یال قرار گیریم . از این نقطه بر فراز یال جنوبی قله با عظمت بیشتری جلوه گر می شود ، با نگاهی به سمت شرق قلل سیالان و در افق جنوبی ، شاه البرز ، عروس کوه های طالقان با تمام شکوه و عظمتش پیداست .نسیم صبحگاهی خنکی می وزد و ما حالا به تدریج در مسیری بسیار مسطح بر روی یال ارتفاع می گیریم . گام به گام به قله نزدیک تر شده تپه ماهور ها را پشت سر می گذاریم و در فاصله نزدیک به آن از لابه لای صخره های بزرگی با عبور از چند تکه برف بزرگ مسیر را به سمت راست تغییر داده بر قله 4180 متری خشچال قرار می گیریم .
جنگل ها و کرانه های دریای خزر و کوه بزرگ سماموس که در میان مه و ابر منطقه قرار گرفته است از دوردست های شمالی دیده می شود . منظره فوق العاده باشکوهی را نظاره گر هستیم . دریای مه به تدریج جنگل را فرا می گیرد و به سمت ما می آید . قلل علم کوه مثل جزیره هایی سر از درون ابر ها بیرون آورده اند و در آن میان به راحتی می توان شاخک نوک تیز علم کوه ، تخت سلیمان ، کلجاران و سیالان را تشخیص داد . بر عکس هوای مه گرفته شمالی در جنوب آسمان آبی است و خط الراس های کوه های شمالی قزوین از اینجا به خوبی قابل تشخیص هستند .
مدتی نظاره گر دره اشکور می شویم که از پای قله تا درون مه به پیش رفته است . انسان هایی که در زیر دریای مه هم اکنون به کار و تلاش مشغول هستند و ما یکه و تنها بر بلندای خشچال به تماشای این همه زیبایی نشسته ایم . بهترین زمان برای صعود به خشچال اوایل تیر ماه است .
این قله را می توان از مسیر راه قزوین – الموت - زواردشت نظاره كرد . " زوار دشت " در قسمت شمالی دریاچه اوان قرار دارد . برای رسیدن به قله مرتفع خشچال ، از كنار دریاچه ، دو مسیر صعود وجود دارد : مسیر اول از طریق راهی است كه از بالای دریاچه به طور مستقیم تا قله پیش می رود و مسیر دوم از درون دره زواردشت تا زیر قله ادامه می یابد . این مسیر به محلی به نام " چشمه گلپری " می رسد كه علاوه برچشمه ، دارای پوشش انبوهی از بوته زار های گلپر نیز هست .
برگرفته از کتاب کوهنوردی در ایران ( علی مقیم )
0 نظرات:
ارسال یک نظر