این مسجد که در کتب تاریخی نیز از آن عنوان جامع کبیر نام برده شده در همه ادوار تاریخی همواره مسجد جامع شهر بوده و بازار برگرداگرد آن شکل گرفته است .
قدیمی ترین بخش آن شبستان وسیعی است از تاق و گنبد هایی که بر فراز ستون ها ی 8 گوش آجری که زینت بخش آن گچبری های ظریف و هنرمندانه دوره روادیان ( مقارن سلجوقیان ) است بنا شده است . مسجدجامع در دوره ایلخان مغول مورد توجه و تعمیر بوده و الحاقانی به آن افزوده شده است . محراب رفیع گچبری باقیمانده فعلی یادگار آن دوره است.
دردوره حکومت آق قویونلویان در آذربایجان گنبد ی رفیع مزین به انواع کاشیکاری های معرق به وسیله سلجوق شاه بیگم زن اوزون حسن در بخش شمالی آن احداث شده که هنوز هم پایه ها و گوشه هایی از کاشیکارهای آن باقیمانده است .
در زلزله سال 1193 ه . ق. که کلیه عمارات تبریز را در هم می کوبد این مسجد نیز از خرابی بی نصیب نمی ماند . مسجد فعلی با پایه های متین و پوشش طاق و چشمه بعد از زلزله ( اوایل حکومت قاجاریه ) و توسط حسینقلی خان دنبلی حاکم وقت بنا شده است که از آثار خوب قاجاریه می باشد .
0 نظرات:
ارسال یک نظر