این مسجد تاریخی از روزگار سلطان حسین بایقرا آخرین امیر صاحب تاج و تخت تیموری به جا مانده است . و آن بزرگوار مردی به نام پهلوان علی کرخی فرزند بایزید که مقبره وی نیز در این مسجد است . مسجد جامع نیشابور تنها یادگار به جا مانده از رویداد ها و حوادث درون شهر نیشابور است و تاریخ بنای آن را بسال 899 ه0ق نوشته اند . عرض مسجد 77 متر و طول آن 94.5 متر و مساحت کل باضافه 44 متر مربع جلو آمده جنوب مسجد 7320.5 متر مربع است که 4995 متر مربع آن زیر بناست و در بزرگی رو به شمال دارد .
درازای ایوان در شمال آن 13 متر و ارتفاع ایوان جنوبی آن شبستان روبرو 19.5 متر است و درب های شرقی و غربی نیز دارد .
و به محض قبول دعوت اسلام در سال 31 ه.ق خراسان بزرگ بویژه نیشابور تمام توان و تجربه فرهنگی و تاریخی خود را با صداقت تمام در خدمت پیام قرآن قرار داد . مدارس و دانشگاه ها و مساجد بیشمار و حلقه های درس و بحث و دویره ها و مدرس های علم و ادب و عرفان فراوانی که در این شهر به حیاط فرهنگی خود اشتغال داشت از مهم ترین مصادیق و جلوه های ویژه این اهتمام مقدس است .
مسجد جامع نیشابور با بیش از 7000 متر مربع وسعت در ادامه سنت دینی بود که در سال 899 ه.ق به پایمردی زنده یاد پهلوان علی کرخی احداث گردید .
این بنای تاریخی ، در مرکز شهر نیشابور و در حاشیه جنوبی خیابان امام خمینی (ره) ، در ضلع غربی چهار راه اصلی شهر ، چهار راه انقلاب قرار دارد . در کنار مسجد مدرسه ای نیز توسط پهلوان کرخی ساخته شده که در دوران پهلوی با عبور خیابان امام این مدرسه خراب شده است ، مدفن پهلوان علی کرخی نیز در داخل این مدرسه بوده که اکنون در زاویه ی شمال شرقی بیرون مسجد جامع واقع شده است .
irvani.com ، fa.wikipedia.org
0 نظرات:
ارسال یک نظر